Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Projektowanie klombów zgodnie z zasadami XIX wieku opiera się na harmonijnym zestawieniu roślin, gdzie wysokość ma kluczowe znaczenie. Wybór roślin o jednakowej wysokości prowadzi do monotonnego, płaskiego efektu, który nie jest zgodny z estetyką tej epoki. Takie podejście nie uwzględnia naturalnych cech roślin, które różnią się wysokością, co może skutkować utratą walorów dekoracyjnych. Przykładami są klomby w stylu parku angielskiego, które charakteryzują się wprowadzeniem różnorodnych form i tekstur. Zastosowanie roślin o zróżnicowanej wysokości, nieregularnie, może wydawać się atrakcyjne, jednak w kontekście XIX-wiecznego projektowania może prowadzić do chaosu wizualnego, naruszając zasady harmonii i porządku. Z kolei obsadzanie klombów niższymi w środku, a wyższymi na zewnątrz, tworzy efekt odwrotny do zamierzonego, zmniejszając widoczność niższych roślin i może skutkować dominacją wyższych form, co nie jest pożądane. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych zasad projektowania, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i praktyczność, aby uzyskać zamierzony efekt wizualny.