Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Krajobraz naturalny, w odróżnieniu od kulturowego, odnosi się do przestrzeni, która nie została znacząco zmieniona przez działalność ludzką. Tego typu krajobraz obejmuje tereny, takie jak lasy, góry, rzeki i jeziora, gdzie dominują naturalne procesy geologiczne i ekologiczne, a działalność człowieka jest znikoma. W kontekście krajobrazu pierwotnego, mówimy o miejscach, które pozostają niezmienione przez jakiekolwiek wpływy cywilizacyjne, jak dzikie lasy Amazonii czy nieodkryte wschodnie tereny Syberii. Krajobraz zdewastowany z kolei odnosi się do obszarów, które uległy znacznemu zniszczeniu w wyniku działalności ludzkiej, np. terenów po intensywnej eksploatacji surowców naturalnych, co skutkuje degradacją środowiska. Ważne jest, aby nie mylić tych pojęć, ponieważ niewłaściwe zrozumienie różnic między nimi prowadzi do błędów w planowaniu przestrzennym oraz zarządzaniu zasobami naturalnymi. Krajobraz kulturowy stanowi zatem złożoną interakcję między naturą a działalnością ludzką, co czyni go nie tylko ważnym obszarem badań, ale także praktyki w wielu dziedzinach, takich jak architektura, urbanistyka, czy ochrona środowiska.