Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Trzmielina europejska, czyli Euonymus europea, to roślina ozdobna, ale niestety nie nadaje się na wysokie żywopłoty. Niski wzrost – zazwyczaj tylko 1-2 metry – sprawia, że nie spełnia wymagań wysokich barier. Jej liście i pędy lubią się rozrastać w szerszym zakresie, co utrudnia uzyskanie zwartej struktury. Ligustr pospolity, choć często w żywopłotach, nie jest najlepszym wyborem na wysokie formacje. Osiąga do 3 metrów, ale nie jest tak gęsty, jak byśmy chcieli. Żywopłoty z ligustra potrzebują częstego przycinania, co może być dość czasochłonne. Bukszpan wieczniezielony, z kolei, ma swoje plusy, ale rośnie tylko do 1-3 metrów po przycinaniu, co też nie czyni go odpowiednim na wysokie żywopłoty. Do tego jest podatny na różne choroby, jak opadanie liści, co nie jest fajne dla estetyki. Wybierając rośliny do wysokich żywopłotów, warto zrozumieć ich naturalne właściwości i potrzeby pielęgnacyjne, bo łatwo można popełnić błędy, jak się o tym nie pomyśli.