Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Wybór wierzby, topoli czy leszczyny jako roślin charakterystycznych dla polskiego krajobrazu wysokogórskiego jest błędny, ponieważ te gatunki preferują zupełnie inne siedliska. Wierzba (Salix spp.) to rodzaj roślin, który zwykle występuje w dolinach, na terenach wilgotnych oraz w pobliżu wód, co czyni ją nieodpowiednią do górskich warunków, gdzie dostęp do wody jest ograniczony, a gleby są często kamieniste i ubogie. Topola (Populus spp.) również preferuje tereny nizinne i wilgotne, gdzie jej korzenie mogą sięgać wód gruntowych. Leszczyna (Corylus avellana) jest krzewem, który rośnie w lasach liściastych oraz w zaroślach, ale nie jest przystosowana do warunków wysokogórskich. Typowe błędy w myśleniu prowadzące do wybrania tych roślin wynikają z nieprawidłowej interpretacji ich siedlisk. Użytkownicy mogą mylić różnorodność roślinności w Polsce z ich potencjalnym występowaniem w górach. Zrozumienie różnorodności ekologicznej i przystosowań gatunków do specyficznych warunków środowiskowych jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania roślin i ich znaczenia w ekosystemach. Przy wyborze odpowiednich gatunków do zakupu czy do projektowania przestrzeni zielonych, warto uwzględnić ich wymagania środowiskowe, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.