Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Wybór gatunków do uprawy na glebach wapiennych wymaga zrozumienia ich specyfiki oraz wymagań środowiskowych. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica) nie są zalecane do prowadzenia upraw na glebach wapiennych. Borówka czarna preferuje gleby kwaśne, co sprawia, że jej uprawa na glebach wapiennych prowadzi do obniżonej wydajności oraz gorszej jakości owoców, a w skrajnych przypadkach do obumierania roślin. Buk pospolity również nie jest przystosowany do takich warunków, preferując gleby o pH neutralnym lub lekko kwaśnym. Uprawa tych gatunków w niewłaściwych warunkach nie tylko prowadzi do strat w gospodarstwie, ale także do marnotrawstwa zasobów, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kolejne błędne zestawienia, takie jak brzoza omszona (Betula pubescens) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), także wskazują na nieodpowiedni wybór, ponieważ brzoza preferuje gleby wilgotne, a jesion wymaga gleb żyznych i o odpowiedniej strukturze. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) są roślinami, które również nie nadają się do uprawy na glebach wapiennych. Olsza czarna rośnie najlepiej w miejscach wilgotnych i podmokłych, podczas gdy wrzos pospolity preferuje gleby kwaśne i wyśmienicie rozwija się w torfowiskach. Wnioskując, nieprzemyślane zestawienia gatunków mogą prowadzić do nieefektywności w uprawie i straty finansowej, a także zniechęcać do zakupu ze strony klientów. Właściwy dobór roślin do specyficznych warunków glebowych jest kluczowy dla sukcesu każdego gospodarstwa szkółkarskiego.