Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Barwinek pospolity (Vinca minor) i cis pospolity (Taxus baccata) to rośliny, które nie pełnią funkcji miododajnych, co jest kluczowym aspektem przy rozważaniu roślin o właściwościach użytkowych. Barwinek pospolity jest rośliną ozdobną, głównie stosowaną w ogrodnictwie do pokrywania powierzchni oraz jako roślina okrywowa. Jego właściwości nie mają wpływu na produkcję miodu, co niestety prowadzi do błędnych wniosków o jego przydatności w kontekście pszczelarstwa. Cis pospolity jest rośliną trującą, a jego owoce oraz liście zawierają alkaloidy, które są niebezpieczne dla pszczół i innych owadów. W związku z tym, jego obecność w ekosystemie nie wspiera, a wręcz może szkodzić, populacjom pszczół. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata) oraz leszczyna pospolita (Corylus avellana) również nie są odpowiednie w tym kontekście. Choć leszczyna może dostarczać pokarmu dla pszczół w postaci pyłku, nie jest głównym źródłem nektaru, co czyni ją mniej istotną w produkcji miodu. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) to kolejne przykłady roślin, które nie przyczyniają się do pozyskiwania miodu. Wiele osób myli te rośliny z miododajnymi ze względu na ich obecność w ogrodach czy parkach, lecz brak ich właściwości nektarodajnych sprawia, że nie powinny być brane pod uwagę w kontekście wsparcia pszczelarstwa czy ochrony bioróżnorodności.