Odpowiedź 'barokowy' jest poprawna, ponieważ ogród barokowy charakteryzuje się wyraźnym, formalnym układem i regularnością, które zdominowane są przez strzyżone roślinne formy przestrzenne. W takich ogrodach dominują symetria, geometria oraz uporządkowane kompozycje zieleni, co jest typowe dla estetyki tego okresu. Przykładem może być ogród w Wersalu, który jest znany z precyzyjnie uformowanych żywopłotów i strzyżonych drzew, tworzących harmonijne ramy dla przestrzeni. Ogród barokowy pełnił nie tylko funkcję estetyczną, ale również symbolizował potęgę i władzę, co uwidaczniało się w jego monumentalnych projektach i bogatej dekoracji. Dobrze zaaranżowane ogrody barokowe są zgodne z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonię i proporcje w kompozycji przestrzennej.
Odpowiedzi 'sentymentalny', 'średniowieczny' i 'romantyczny' nie są właściwymi określeniami dla ogrodu o regularnych, pełnych strzyżonych roślinnych formach przestrzennych. Ogród sentymentalny, inspirowany emocjami i naturalnością, często dąży do naśladowania dzikiej przyrody i jest mniej formalny, co stoi w sprzeczności z całkowitą regularnością i symetrią. Z kolei ogrody średniowieczne charakteryzowały się surowym układem, który nie skupiał się na strzyżonych formach, lecz raczej na prostych, funkcjonalnych przestrzeniach z elementami użytkowymi. Wreszcie, ogrody romantyczne, które rozwijały się w XVIII i XIX wieku, podkreślały harmonię z naturą i często stosowały swobodne formy, co również nie odpowiada regularności reprezentowanej przez ogrody barokowe. Wszystkie te style różnią się w podejściu do formy, kompozycji i celu, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących definicji ogrodów z epoki baroku.