Pergola to struktura architektoniczna, która ma wiele zastosowań, a jej główną funkcją jest zapewnienie zacienienia oraz estetycznego uzupełnienia przestrzeni ogrodowej. Umiejscowienie pergoli nad częścią trasy spacerowej nie tylko chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem, ale także tworzy przytulną atmosferę, sprzyjającą relaksowi i odpoczynkowi. Dobrze zaprojektowana pergola może być doskonałym miejscem do odpoczynku, a także do organizowania spotkań towarzyskich. W praktyce, pergola nad trasą spacerową może być osłonięta roślinnością, co zwiększa jej walory estetyczne i funkcjonalne. Zastosowanie pergoli w przestrzeniach publicznych i prywatnych zgodne jest z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonijną integrację budowli z otoczeniem. Dobrą praktyką jest stosowanie materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych, co przyczyni się do długowieczności konstrukcji oraz jej estetycznego wyglądu przez wiele lat.
Stwierdzenie, że pergolę można zastosować jako przesłonę widokową, jest mylne, ponieważ pergola, z definicji, nie pełni funkcji pełnej osłony ani separacji wizualnej. Jej konstrukcja zazwyczaj składa się z otwartych ram, co oznacza, że nie zapewnia wystarczającego poziomu prywatności ani nie blokuje widoków. W kontekście projektowania przestrzeni, właściwym podejściem do tworzenia przesłon widokowych są ogrodzenia lub parawany, które są zaprojektowane z myślą o pełnej izolacji wizualnej. Przykład wykorzystania pergol w ogrodzie skalnym również jest nieadekwatny. Pergole, z racji swojej budowy i funkcji, nie są idealnym elementem w ogrodach skalnych, gdzie kluczowe jest podkreślenie naturalnych walorów kamieni i roślinności; pergola mogłaby wręcz zakłócać ten wizualny balans. W zastosowaniach dotyczących placów zabaw dla dzieci, pergola nie spełnia standardów bezpieczeństwa i wymogów dotyczących przestrzeni zabawowej. Elementy takie jak zjeżdżalnie, huśtawki czy domki powinny być projektowane z myślą o bezpieczeństwie użytkowników, a nie konstrukcje, które mogą być używane do zabawy, ale nie są w stanie zapewnić odpowiedniej ochrony czy interakcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania przestrzeni zewnętrznych i ich odpowiedniego wykorzystania.