Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Wybór roślin do projektowania terenów zieleni na stanowiskach wilgotnych wymaga szczegółowego zrozumienia ich potrzeb siedliskowych. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) oraz wierzba iwa (Salix caprea) są gatunkami, które doskonale adaptują się do warunków wilgotnych, a ich obecność przyczynia się do stabilizacji gleby oraz wspierania lokalnej fauny. Brzoza omszona (Betula pubescens) i czeremcha pospolita (Prunus padus) również są roślinami typowymi dla takich środowisk, ich właściwości fitosanitarne i korzyści ekologiczne są niezaprzeczalne. Brzoza, na przykład, nie tylko dobrze znosi wilgotne gleby, ale także ma zdolność do bioindykacji, co czyni ją cennym elementem ekosystemów. Wybierając gatunki do wilgotnych stanowisk, projektanci często popełniają błąd, ignorując specyfikę siedliska i wybierając rośliny, które nie tylko nie są dostosowane, ale mogą stać się inwazyjne w danym ekosystemie. W kontekście projektowania terenów zieleni istotne jest stosowanie się do zasad bioróżnorodności oraz ekologii, co pozwala na stworzenie zrównoważonych i odpornych na zmiany warunków otoczenia ekosystemów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niezdrowych kompozycji roślinnych, które z czasem będą wymagały intensywnej pielęgnacji i interwencji ze strony człowieka.