Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Wybór gruboziarnistego żwiru jako dodatku do gleby piaszczystej jest nieefektywny w kontekście poprawy jej pojemności wodnej. Żwir, jako materiał nieorganiczny, posiada dużą przepuszczalność, co oznacza, że woda szybko przemieszcza się przez jego struktury, a tym samym nie zatrzymuje się w glebie. Dlatego dodanie żwiru do gleby piaszczystej może prowadzić do jej dalszego przesuszenia, zamiast poprawy zdolności do zatrzymywania wody. Mielony dolomit, mimo że jest źródłem wapnia i magnezu, nie ma zdolności do zatrzymywania wody i jego działanie ogranicza się głównie do alkalizacji gleby. Mielona kreda, podobnie jak dolomit, działa w ten sam sposób, co sprawia, że dodanie tych materiałów do gleby piaszczystej nie przyniesie efektów w zakresie poprawy jej pojemności wodnej. Zamiast tego, prowadzi to do błędnego założenia, że poprawa struktury gleby może być osiągnięta poprzez materiały, które nie mają zdolności do zatrzymywania wody, co jest typowym błędem myślowym. W praktyce, aby zwiększyć pojemność wodną gleby piaszczystej, należy skupić się na materiałach organicznych, takich jak torf, które nie tylko zwiększają retencję wody, ale także poprawiają strukturę gleby oraz jej żyzność.