Różaneczniki (Rhododendron) są roślinami, które preferują gleby o kwaśnym odczynie pH, w zakresie od 4,5 do 5,5. Taki pH jest korzystny dla ich wzrostu, ponieważ odpowiada naturalnym warunkom występującym w ich siedliskach. Właściwy odczyn gleby wpływa na dostępność składników odżywczych, co jest kluczowe dla zdrowia i obfitości kwitnienia różaneczników. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ogrodu, gdzie różaneczniki mogą być sadzone w grupach, co podkreśla ich walory estetyczne i tworzy harmonijną kompozycję z innymi roślinami preferującymi podobne warunki glebowe. Oprócz pH, istotne jest również zapewnienie odpowiedniej wilgotności gleby oraz unikanie zastoju wody, co może prowadzić do chorób korzeni. W praktyce ogrodniczej warto stosować torfy lub mulch, które utrzymują wilgoć i jednocześnie regulują pH gleby, co sprzyja zdrowemu wzrostowi tych roślin.
Irys (Iris) oraz dalia (Dahlia) to rośliny, które nie preferują kwaśnych gleb, a ich wymagania dotyczące pH są znacznie inne. Irys, szczególnie jego odmiany, dobrze rośnie w glebach o neutralnym pH, w granicach 6,0-7,0, co oznacza, że ich uprawa na torfach o pH 4,5-5,5 byłaby niewłaściwa. Gleby o tym odczynie mogą prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, co negatywnie wpływa na zdrowie i rozwój irysów. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku dalii, które również preferują gleby o neutralnym pH. Ich uprawa w kwaśnym podłożu skutkuje ograniczoną absorpcją niezbędnych substancji odżywczych, co może prowadzić do osłabienia roślin. W przypadku róż, sytuacja jest nieco bardziej złożona, ponieważ różne odmiany róż mogą wymagać różnych warunków glebowych. Większość z nich preferuje gleby lekko kwaśne do neutralnych, co czyni je mniej odpowiednimi do uprawy w torfie o pH 4,5-5,5. W praktyce ogrodniczej ważne jest dostosowanie warunków uprawy do specyficznych wymagań roślin, aby uniknąć problemów zdrowotnych i zapewnić im optymalne warunki do wzrostu.