Wskaźnik procentowy określający stopień otwarcia ścian wnętrza subiektywnego, który mieści się powyżej 60%, jest uznawany za prawidłowy ze względu na znaczenie, jakie otwartość przestrzeni ma w kontekście percepcji i funkcjonalności wnętrz. W architekturze i projektowaniu wnętrz, otwarcie przestrzeni jest kluczowym elementem, który wpływa na odbiór estetyczny oraz praktyczność użytkowania. Przykładem może być projektowanie biura, gdzie wysoka otwartość sprzyja lepszej komunikacji i współpracy między pracownikami. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk, przestrzenie o otwartym układzie sprzyjają lepszemu doświetleniu naturalnemu, co pozytywnie wpływa na samopoczucie użytkowników. Poziom otwarcia powyżej 60% pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni, a także na poprawienie jakości życia poprzez zwiększenie interakcji społecznych i redukcję poczucia izolacji. Warto również zwrócić uwagę, że takie podejście znajduje szerokie zastosowanie w nowoczesnym projektowaniu, gdzie otwarte przestrzenie są preferowane w domach, biurach czy przestrzeniach publicznych.
Oceny stopnia otwarcia ścian wnętrza subiektywnego na poziomie od 20% do 40%, od 50% do 60% lub poniżej 20% mogą wydawać się atrakcyjne, jednakże w praktyce nie odpowiadają one rzeczywistym potrzebom użytkowników oraz standardom projektowym. Niskie wskaźniki otwarcia, takie jak poniżej 20% lub w zakresie 20%-40%, mogą prowadzić do poczucia ciasnoty oraz ograniczonej interakcji społecznej. Przestrzenie o takim stopniu otwarcia nie sprzyjają naturalnemu doświetleniu, co przekłada się na wyższe koszty energii związane z oświetleniem sztucznym oraz negatywnie wpływa na samopoczucie użytkowników. Użytkownicy takich wnętrz mogą doświadczać problemów z komunikacją, co jest szczególnie istotne w biurach, gdzie efektywność współpracy jest kluczowa. Odpowiedzi wskazujące na zakres 50%-60% również nie spełniają współczesnych norm architektonicznych. Współczesne podejście do projektowania koncentruje się na otwartych przestrzeniach, które promują lepszą organizację przestrzeni oraz efektywniejsze użytkowanie. Przykłady z praktyki pokazują, że przestrzenie o otwartym układzie sprzyjają kreatywności oraz zwiększają komfort użytkowników, co jest niezmiernie istotne w kontekście projektowania zarówno przestrzeni mieszkalnych, jak i komercyjnych.