Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Usunięcie pędów odbijających z podkładki po zakończeniu wegetacji może wydawać się logiczne, jednak w praktyce jest to podejście, które może prowadzić do wielu problemów. W momencie, gdy wegetacja się kończy, roślina zaczyna przygotowywać się do okresu spoczynku, co oznacza, że jej metabolizm zwalnia. Usuwanie pędów w tym czasie nie ma sensu, ponieważ roślina mogła już stracić część energii, a odrosty mogły zdążyć się zintegrować z systemem korzeniowym podkładki. To może prowadzić do dalszego osłabienia rośliny w nadchodzącym sezonie. Z kolei usunięcie pędów po zdrewnieniu odrostów jest również błędne, ponieważ zdrewniałe pędy są trudniejsze do usunięcia, a ich obecność może negatywnie wpłynąć na jakość rośliny oraz jej zdolność do prawidłowego wzrostu. Ponadto, usuwanie ich przed rozpoczęciem wegetacji nie jest optymalne, ponieważ roślina nie jest jeszcze w pełni aktywna, co może sprawić, że nie wszystkie pędy zostaną zauważone. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem opóźnianie usuwania pędów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania zasobami rośliny oraz potencjalnych strat jakościowych. Odpowiednie podejście polega na natychmiastowym usuwaniu pędów, co pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów przez roślinę oraz zapobiega niepożądanym skutkom wzrostu, które mogą być trudne do skorygowania w późniejszym czasie.