Zieleńce osiedlowe, będące istotnym elementem urbanistycznym, są zakładane na powierzchni od 1 do 2 ha. Ta wielkość terenu pozwala na stworzenie funkcjonalnych przestrzeni, które mogą pełnić różnorodne role w życiu mieszkańców, takie jak rekreacja, integracja społeczna czy poprawa estetyki otoczenia. W kontekście dobrych praktyk urbanistycznych, zieleńce powinny być projektowane w sposób, który sprzyja zarówno ochronie środowiska, jak i zaspokajaniu potrzeb społeczności lokalnych. Przykładem może być zastosowanie naturalnych roślinności, co nie tylko minimalizuje koszty pielęgnacji, ale również wspiera bioróżnorodność. Dodatkowo, przestrzenie te mogą być projektowane z myślą o różnorodnych aktywnościach, takich jak place zabaw dla dzieci, tereny do ćwiczeń dla dorosłych czy strefy relaksu. Realizacja zieleńców na takiej powierzchni usprawnia również dostępność do terenów zielonych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju miast.
Wybór odpowiedzi dotyczących większych powierzchni zieleńców, takich jak 3 do 10 ha, 11 do 25 ha czy 26 do 30 ha, wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji zieleńców osiedlowych oraz ich funkcji. Zieleńce osiedlowe są projektowane z myślą o mieszkańcach konkretnego obszaru, a ich rozmiar powinien odpowiadać na lokalne potrzeby społeczności. Powierzchnie większe niż 2 ha są typowe dla parków miejskich, które mają znacznie szerszy zasięg i różnorodność funkcji. Takie większe tereny wymagają bardziej skomplikowanego zarządzania oraz mogą wiązać się z większymi kosztami utrzymania i większymi wymaganiami w zakresie planowania przestrzennego. Typowym błędem myślowym jest mylenie zieleńców osiedlowych z innymi formami zieleni miejskiej, co prowadzi do nadmiernych oczekiwań co do ich funkcji i rozmiaru. Kluczowe jest zrozumienie, że zieleńce osiedlowe mają na celu przede wszystkim zaspokajanie lokalnych potrzeb mieszkańców, co w przypadku dużych przestrzeni może być trudne do osiągnięcia. Właściwe projektowanie i zarządzanie tymi przestrzeniami powinno uwzględniać zasady zrównoważonego rozwoju oraz dostosowywać się do skali i charakterystyki osiedla.