Wybór skali 1:250 do wykonania części graficznej inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego jest trafny ze względu na szczegółowość, jaką ta skala zapewnia. W przypadku inwentaryzacji terenów publicznych, takich jak parki miejskie, istotne jest, aby przedstawione dane były na tyle szczegółowe, aby umożliwić precyzyjne zlokalizowanie elementów małej architektury, roślinności czy obiektów użytkowych. Skala 1:250 pozwala na dokładne odwzorowanie takich detali, jak ścieżki, place zabaw, ławki, latarnie i inne elementy wyposażenia. Przykładowo, w miastach, gdzie planowane są zmiany w zagospodarowaniu przestrzennym, dokumentacja w tej skali może być kluczowa dla inżynierów, architektów i urbanistów. Dodatkowo, standardy GIS (Systemy Informacji Geograficznej) rekomendują stosowanie odpowiednich skal w zależności od przeznaczenia mapy, a dla szczegółowych analiz terenowych skala 1:250 jest często uznawana za optymalną. Umożliwia to nie tylko wizualizację, ale także późniejsze analizy przestrzenne, co jest niezbędne w planowaniu i zarządzaniu przestrzenią miejską.
Wybór skali 1:5000 do inwentaryzacji wyposażenia parku miejskiego wprowadza istotne ograniczenia w zakresie szczegółowości danych. Taka skala jest zbyt ogólna, aby dokładnie odwzorować elementy małej architektury czy różnorodność roślinności, co jest kluczowe dla skutecznej inwentaryzacji. W przypadku rozważań związanych z wykorzystaniem skali 1:2500, również nie osiąga się wystarczającej precyzji dla szczegółowych analiz, ponieważ choć ta skala jest bardziej szczegółowa, to wciąż może nie wystarczyć do dokładnego przedstawienia wszystkich istotnych elementów w parku. Skala 1:50000 jest absolutnie niewłaściwa dla celów inwentaryzacji parków miejskich, ponieważ jest to skala stosunkowo ogólna, odpowiednia do mapowania dużych obszarów geograficznych, a nie do szczegółowego ukazania przestrzeni miejskiej. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wyborów skali wynikają z nieodpowiedniego zrozumienia kontekstu, w jakim mapa ma być używana. Użytkownicy często mylą potrzeby związane z ogólnym planowaniem z wymaganiami szczegółowej analizy terenowej. W przypadku inwentaryzacji wyposażenia parku, kluczowe jest, aby skala dokumentacji odpowiadała rzeczywistym potrzebom opisowym i wizualnym, co zapewnia efektywność w późniejszym zarządzaniu i planowaniu przestrzennym.