Drewno modrzewiowe jest jednym z najtrwalszych rodzajów drewna wykorzystywanych w budownictwie, szczególnie w konstrukcjach narażonych na działanie warunków atmosferycznych, takich jak ogrodzenia. Jego naturalna odporność na wilgoć i szkodniki, w tym grzyby, sprawia, że jest preferowanym materiałem do budowy ogrodzeń, które mają służyć przez wiele lat. Modrzewiowe drewno zawiera naturalne oleje, które chronią je przed rozkładem, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej efektywności i minimalizacji kosztów utrzymania. Przykłady zastosowań drewna modrzewiowego obejmują nie tylko ogrodzenia, ale również tarasy i elementy architektury ogrodowej, gdzie estetyka i trwałość są równie ważne. Warto podkreślić, że zgodnie z normami budowlanymi, drewno powinno być odpowiednio sezonowane oraz zabezpieczane przed szkodnikami, co dodatkowo zwiększa jego żywotność.
Wybór drewna świerkowego na ogrodzenie, mimo iż jest popularny, nie jest najlepszym rozwiązaniem w kontekście długotrwałej trwałości. Świerkowe drewno jest stosunkowo miękkie, co sprawia, że jest bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne oraz gnicie. Jego naturalna odporność na czynniki atmosferyczne jest znacznie niższa w porównaniu do modrzewiowego. Ponadto, drewno brzozowe, mimo swojego estetycznego wyglądu, charakteryzuje się ograniczoną odpornością na wilgoć i ma skłonność do pękania, co czyni je nieodpowiednim materiałem do budowy ogrodzeń. Tak samo, drewno bukowe, które jest bardzo twarde i trwałe, nie sprawdza się w stosunkach zewnętrznych, ponieważ jest wrażliwe na zmiany wilgotności i nie jest tak odporne na działanie grzybów oraz insektów. Typowe błędy myślowe przy wyborze drewna do ogrodzeń często wynikają z mylenia estetyki z funkcjonalnością. W praktyce, wybór materiału powinien być ukierunkowany na jego właściwości fizyczne oraz chemiczne, które zapewnią trwałość i niskie koszty eksploatacji. Doświadczenia specjalistów i dane z badań wykazują, że niektóre gatunki drewna, mimo że są mniej kosztowne, w dłuższej perspektywie generują wyższe wydatki na konserwację, co jest niedopuszczalne w profesjonalnych projektach budowlanych.