Georuszt to nowoczesny materiał geosyntetyczny, który służy do wzmocnienia gruntów, co jest szczególnie istotne w kontekście zwiększenia ich nośności na ściskanie. Działa poprzez rozkład obciążenia na większą powierzchnię, co pozwala na redukcję osiadania oraz poprawę stabilności nawierzchni. W praktyce georuszt znajduje zastosowanie w budowie dróg, parkingów, a także w stabilizacji nasypów i innych konstrukcji inżynieryjnych. Zgodnie z normami PN-EN 13252:2003, georuszty są klasyfikowane według rodzaju materiału i zastosowania, co umożliwia ich właściwy dobór do specyficznych warunków gruntowych. Przykłady zastosowań obejmują umacnianie podłoża w przypadku terenów o osłabionej nośności, jak również poprawę warunków w przypadku gruntów sypkich. W kontekście inżynierii lądowej, stosowanie georusztu jest uznawane za jedną z najlepszych praktyk, zwiększającą trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji."
Wybór geotkaniny, geowłókniny lub geodrenu w tej konkretnej kwestii może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań. Geotkaniny są używane głównie jako materiał filtracyjny, który nie ma właściwości wzmacniających grunt. Ich głównym zadaniem jest separacja warstw gruntowych, co może być przydatne, ale nie wpływa na nośność gruntu. Z kolei geowłókniny są stosowane do drenażu oraz filtrowania, co również nie prowadzi do poprawy parametrów ściskania. Użycie ich w roli wzmocnienia gruntu jest mylnym podejściem, które może skutkować nieodpowiednią stabilizacją nawierzchni i zwiększonym ryzykiem uszkodzeń. Geodren ma na celu odprowadzanie wody z gruntu, co jest istotne w kontekście zarządzania wodami gruntowymi, ale nie przyczynia się do zwiększenia nośności podłoża. Często spotykanym błędem jest mylenie funkcji tych materiałów, co prowadzi do niewłaściwego doboru technologii i materiałów w projektach budowlanych. Właściwy dobór materiałów geosyntetycznych, zgodny z ich funkcjonalnością oraz cechami mechanicznymi, jest kluczowy dla sukcesu projektu inżynieryjnego."