Układanie kamieni w suchym murku z kątem odchylenia od pionu w granicach 15-20% jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi, które zapewniają stabilność konstrukcji. Taki kąt pozwala na efektywne odprowadzanie wody deszczowej, co jest kluczowe dla zachowania integralności murów. W praktyce, przy takim nachyleniu, kamienie są umieszczane w sposób, który minimalizuje ryzyko osuwania się materiału oraz tworzenia się szczelin, które mogłyby prowadzić do erozji. W przypadku murków oporowych, kąt ten zapewnia również odpowiednią siłę nośną, co jest niezbędne do utrzymania struktury pod wpływem obciążenia glebowego. Ponadto, fachowcy zalecają, aby kamienie były układane w taki sposób, aby ich wymiary i kształt sprzyjały odpowiedniemu dopasowaniu do siebie, co zwiększa stabilność całej konstrukcji. Ostatecznie, stosowanie tego typu nachylenia jest nie tylko zgodne z zasadami inżynierii lądowej, ale także wpływa na estetykę i trwałość murku.
Sposób układania kamieni w suchym murku z kątami odchylenia innymi niż 15-20% może prowadzić do szeregu problemów strukturalnych. Odpowiedzi sugerujące kąty w zakresie 35-40% czy 25-30% są znacznie zbyt duże, co może skutkować poważną niestabilnością konstrukcji. Taki wysoki kąt może prowadzić do przesunięcia się kamieni, a w ekstremalnych przypadkach do całkowitego zawalenia się murku. Ponadto, przy zbyt dużym nachyleniu, woda deszczowa nie będzie skutecznie odprowadzana, co może prowadzić do gromadzenia się wilgoci i erozji gruntu pod murkiem. Z kolei odpowiedzi 5-10% są zbyt małe, aby zapewnić odpowiednie odprowadzanie wody. Przy tak niewielkich kątów, woda może gromadzić się na powierzchni, co prowadzi do zwiększenia ryzyka nawodnienia fundamentów, a w dłuższej perspektywie do degradacji struktury. W praktyce, projektanci murów muszą brać pod uwagę szereg czynników, takich jak rodzaj gleby, klimat czy lokalne przepisy budowlane, które jasno określają zalecane kąty nachylenia. Zastosowanie niewłaściwego kąta podczas budowy może prowadzić do nie tylko nieefektywnego odprowadzania wody, ale także do zwiększonego ryzyka uszkodzeń związanych z obciążeniem śniegiem czy innymi czynnikami atmosferycznymi.