Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu

Betonowa nawierzchnia nie jest zalecana pod bujaki na placu zabaw dla dzieci, ponieważ jest to materiał twardy, który nie oferuje odpowiedniego poziomu amortyzacji. W przypadku upadku, dzieci mogą doznać poważnych urazów, co stoi w sprzeczności z zasadami bezpieczeństwa określonymi w normach takich jak PN-EN 1176. Z kolei asfaltowa nawierzchnia, podobnie jak beton, również nie tłumi uderzeń, a jej szorstka powierzchnia może prowadzić do otarć i siniaków. Żwirowa nawierzchnia wydaje się być bardziej miękka, ale jej niestabilność sprawia, że pod wpływem intensywnego użytkowania może się przemieszczać, co stwarza dodatkowe ryzyko urazów. Ponadto, czyszczenie i konserwacja takiej nawierzchni są znacznie bardziej czasochłonne i trudniejsze niż w przypadku poliuretanu. Warto również zauważyć, że wybór niewłaściwej nawierzchni może prowadzić do kosztownych napraw i konieczności dostosowania placu zabaw do standardów bezpieczeństwa, co jest nie tylko nieefektywne, ale także potencjalnie niebezpieczne dla dzieci. W związku z tym, branie pod uwagę właściwości materiałów oraz ich zastosowania w kontekście bezpieczeństwa i komfortu użytkowania jest kluczowe w projektowaniu placów zabaw.