Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu

Chociaż żwir, grys i piasek mogą być stosowane w różnych zastosowaniach budowlanych, nie są one właściwymi materiałami do uszczelniania dna oczka wodnego. Żwir, będący większymi ziarnami skalnymi, ma wysoką przepuszczalność, co oznacza, że woda łatwo przez niego przechodzi. Użycie żwiru w dnie oczka wodnego może prowadzić do dużych strat wody, co jest niepożądane w przypadku zbiorników wodnych, które mają na celu utrzymanie stałego poziomu wody. Grysy, będące mieszanką piasku i żwiru, również nie zatrzymują wody skutecznie, a ich struktura nie sprzyja uszczelnianiu. Piasek, mimo że jest powszechnie używany w budownictwie, również charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością, co czyni go niewłaściwym wyborem. Często błędne jest myślenie, że materiały te mogą tworzyć naturalne uszczelnienia. W praktyce, do skutecznego zatrzymania wody, należy zastosować materiały o niskiej przepuszczalności, takie jak glina, a nie luźne materiały, które będą jedynie osłabiać integralność zbiornika. Aby zminimalizować ryzyko przecieków, kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik budowlanych i materiałów dostosowanych do warunków terenowych.