Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu

Układanie murka w klin, na zaprawę czy w piątkę, to metody, które nie sprzyjają obsadzaniu murków roślinnością. W przypadku układania w klin, kamienie są ustawiane pod kątem, co nie tworzy wystarczających przestrzeni dla wzrostu roślin. Metoda ta zazwyczaj skupia się na estetyce i stabilności konstrukcji, a nie na integracji z krajobrazem. Z kolei murek ułożony na zaprawę cementową, chociaż zapewnia niezwykle mocną konstrukcję, tworzy hermetyczną barierę, która uniemożliwia roślinom przenikanie w głąb. Użycie zaprawy ogranicza również naturalne procesy drenażowe, zwiększając ryzyko zalania oraz degradacji muru z powodu osadzania się wody. W odniesieniu do metody w piątkę, polega ona na układaniu elementów w regularny, uporządkowany sposób, co ponownie nie pozostawia miejsca na zasiew roślinności. Błędem w rozumieniu tych technik jest myślenie, że układanie murków ma wyłącznie na celu ich stabilność, a nie ich rolę w ekosystemie. W praktyce, nowoczesne podejścia w budownictwie ogrodowym kładą duży nacisk na harmonijne współistnienie architektury i przyrody, co znacząco wpływa na estetykę i funkcjonalność przestrzeni zewnętrznych.