Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu

Wybór nawierzchni gruntowej dla ścieżek rowerowych jest nieodpowiedni, ponieważ tego typu nawierzchnie są zazwyczaj niestabilne i mogą ulegać erozji, co prowadzi do powstawania nierówności oraz trudności w użytkowaniu, zwłaszcza w warunkach deszczowych. Gruntowe ścieżki mogą być również podatne na błoto, co zniechęca do korzystania z nich, a rowerzyści mogą napotykać trudności w poruszaniu się. Tłuczniowe nawierzchnie, z kolei, mimo że oferują lepszą stabilność niż gruntowe, mogą być niewygodne ze względu na nierówną powierzchnię, co wpływa na komfort jazdy. Dodatkowo, tłuczeń nie zawsze dobrze odprowadza wodę, co może prowadzić do zbierania się wody na powierzchni, a to stwarza ryzyko kontuzji. Żwirowe nawierzchnie, choć są bardziej estetyczne, są często nieodpowiednie dla intensywnego ruchu rowerowego, ponieważ nie zapewniają wystarczającej stabilności i mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Wybierając nawierzchnię dla ścieżek rowerowych, należy kierować się standardami, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewniających bezpieczeństwo użytkowników, co w przypadku omawianych opcji najlepiej spełnia nawierzchnia bitumiczna.