Zgoda na remont zabytkowego muru oporowego powinna być wydana przez konserwatora zabytków, ponieważ to osoba odpowiedzialna za ochronę dziedzictwa kulturowego kraju. Konserwatorzy zabytków są specjalistami, którzy posiadają wiedzę na temat historycznych i architektonicznych wartości obiektów, a ich zadaniem jest zapewnienie, że wszelkie prace renowacyjne będą zgodne z zasadami ochrony zabytków. Dzięki temu można uniknąć nieodwracalnych szkód oraz zachować autentyczność i wartość historyczną obiektu. Przykładowo, w Polsce przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac przy obiektach wpisanych do rejestru zabytków, inwestorzy muszą uzyskać pozwolenie, które często wiąże się z wykonaniem szczegółowej dokumentacji. Należy również zwrócić uwagę na lokalne przepisy oraz wytyczne, które mogą się różnić w zależności od regionu. Dobre praktyki w dziedzinie renowacji zabytków obejmują konsultacje z konserwatorami oraz architektami, aby zapewnić spójność działań i poszanowanie dla wartości kulturowych.
Podejmowanie decyzji o remoncie zabytkowego muru oporowego bez odpowiedniej zgody jest nie tylko błędem proceduralnym, ale również naruszeniem przepisów dotyczących ochrony dziedzictwa kulturowego. Architekt, choć jest kluczowym członkiem zespołu projektowego, nie jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na prace przy obiektach zabytkowych. Jego rola koncentruje się na projektowaniu oraz dostosowywaniu przestrzeni do aktualnych potrzeb użytkowników, co niekoniecznie uwzględnia wymogi dotyczące ochrony zabytków. Konstruktor, którego zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i bezpieczeństwa konstrukcji, również nie ma kompetencji do oceny wartości historycznych obiektów. Z kolei konserwator sztuki zajmuje się przede wszystkim ochroną i konserwacją dzieł sztuki, takich jak obrazy czy rzeźby, a nie budynków czy murów oporowych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice w kompetencjach różnych specjalistów i rolę, jaką odgrywają w procesie ochrony zabytków. Bez zgody konserwatora zabytków, prace remontowe mogą prowadzić do nieodwracalnych zmian w strukturze oraz estetyce obiektu, co jest niezgodne z zasadami zachowania dziedzictwa kulturowego. Właściwe podejście do renowacji powinno zakładać współpracę z odpowiednimi ekspertami oraz przestrzeganie lokalnych przepisów, co jest kluczowe dla zachowania integralności historycznych obiektów.