Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu

Wybór nachylenia ściany licowej ku skarpie poniżej 10% jest niewłaściwy z punktu widzenia inżynierii lądowej. Odpowiedzi wskazujące nachylenie od 4% do 8% oraz od 1% do 3% zaniżają wymogi stabilności konstrukcji. Taki kąt nachylenia prowadzi do zwiększonego ryzyka osunięcia się mas ziemnych, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami murków. Z kolei nachylenie od 30% do 35% jest zbyt strome, co może prowadzić do destabilizacji konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej, siły działające na murek oporowy powinny być rozpatrywane w kontekście ich wpływu na stabilność. Niedostateczne nachylenie powoduje, że murek nie jest w stanie skutecznie odprowadzać wody gruntowej, co prowadzi do zwiększonego ciśnienia hydrostatycznego na jego dolnej części. Z kolei zbyt strome nachylenie może być niepraktyczne z uwagi na trudności w wykonaniu oraz na estetykę. Niewłaściwe podejście do nachylenia murka oporowego może prowadzić do poważnych problemów, w tym do kosztownych napraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych błędnych kątów nie spełnia wymogów projektowych, co w konsekwencji może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w użytkowaniu obiektu.