Odpowiedź oznaczona symbolem BE jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskimi standardami archiwalnymi, dokumenty, które mają być poddane ekspertyzie archiwalnej w celu oceny ich wartości i ustalenia kwalifikacji, muszą być klasyfikowane jako materiały wymagające szczegółowej analizy. W praktyce oznacza to, że archiwa publiczne i instytucje zarządzające dokumentami używają symbolu BE, aby jednoznacznie wskazać, że dany dokument wymaga wnikliwej oceny oraz może być przedmiotem dalszych działań archiwalnych. Przykładem mogą być dokumenty instytucji publicznych, które są składane do archiwum po zakończeniu ich okresu przydatności, jednak z powodu ich znaczenia dla przyszłych badań, należy przeprowadzić ich ocenę. Taka klasyfikacja jest kluczowa zgodnie z ustawą o narodowym zasobie archiwalnym oraz o archiwach, która definiuje zasady obiegu dokumentów oraz ich ochrony.
Pozostałe symbole, czyli AE, CE oraz DE, są nieprawidłowe w kontekście oceny wartości dokumentów archiwalnych. Wybór symbolu AE sugeruje, że dokumenty są klasyfikowane jako archiwalne, jednak nie uwzględnia ono potrzeby poddania ich ekspertyzie, co jest kluczowym elementem w procedurach archiwalnych. Symbol CE z kolei, który mógłby sugerować pewien poziom klasyfikacji, nie ma uznania w standardach archiwalnych i może wprowadzać w błąd, sugerując, że dokumenty są w pełni wartościowe bez żadnej oceny. Symbolem DE oznacza się natomiast dokumenty, które są uznawane za niewartościowe, co całkowicie odbiega od tematyki ekspertyzy archiwalnej. Ważne jest, aby zrozumieć, że klasyfikacja dokumentów w archiwach nie tylko ułatwia ich zarządzanie, ale również wpływa na przyszłe badania i dostęp do informacji. Używanie nieodpowiednich symboli prowadzi do dezorientacji i może skutkować utratą cennych danych archiwalnych, które powinny być zachowane dla przyszłych pokoleń. W związku z tym, kluczowe jest, aby osoby zajmujące się dokumentacją były dobrze zaznajomione z obowiązującymi standardami i praktykami archiwalnymi.