Prowadzenie dokumentów w układzie chronologicznym jest kluczowe dla zachowania porządku i łatwego dostępu do informacji. Taki system organizacji akta spraw odzwierciedla naturalny bieg wydarzeń związanych z daną sprawą, co ułatwia śledzenie jej statusu oraz identyfikowanie kluczowych dat, takich jak terminy rozpraw czy złożone dokumenty. Przykładowo, w przypadku postępowania sądowego, akta powinny być uporządkowane według dat, aby umożliwić łatwe odnalezienie dokumentów związanych z poszczególnymi etapami procesu, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zarządzania dokumentacją w instytucjach publicznych. Ponadto, takie podejście wspiera transparentność procesu oraz sprzyja skutecznemu monitorowaniu działań. Zgodność z dobrymi praktykami kadrowymi oraz prawnymi wymaga stosowania systemu chronologicznego, aby zapewnić, że każda informacja jest łatwo dostępna w kontekście jej wystąpienia w czasie.
Organizacja dokumentów w układzie rzeczowym lub tematycznym, choć może na pierwszy rzut oka wydawać się logiczna, w rzeczywistości prowadzi do chaotycznych sytuacji w kontekście zarządzania aktami spraw. Układ rzeczowy koncentruje się na tematyce dokumentów, co może skomplikować proces odnajdywania informacji w sytuacjach, gdzie czas jest kluczowy, jak na przykład w postępowaniach sądowych. Pominięcie chronologii w takim kontekście sprzyja dezinformacji oraz opóźnieniom w postępowaniu, ponieważ kluczowe informacje mogą być ukryte w gąszczu innych, niepowiązanych dokumentów. Uporządkowanie tematyczne może również prowadzić do zafałszowania chronologii zdarzeń, co z kolei utrudnia analizę wydarzeń oraz ich wpływu na sprawę. Podobnie, podejście strukturalne, które sugeruje organizację dokumentów według ich wewnętrznej hierarchii, może powodować pominięcie istotnych dat i terminów. Tego typu błędy myślowe wynikają z niepełnego zrozumienia roli dokumentacji w procesach decyzyjnych oraz zarządzaniu informacją. W praktyce, efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga zamiany tych koncepcji na podejście bardziej zintegrowane, które uwzględnia zarówno treść, jak i kontekst czasowy dokumentów, co podkreśla znaczenie systematyzacji według dat.