Kwalifikacja: EKA.02 - Organizacja i prowadzenie archiwum

Rola Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest inna niż wydawanie zgód na brakowanie dokumentacji w archiwum zakładowym. Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych sprawuje nadzór nad całym systemem archiwalnym w kraju, a jego działania koncentrują się na polityce archiwalnej oraz tworzeniu ogólnych wytycznych, które jednostki muszą stosować. Wydawanie zgód na brakowanie dokumentów powinno być realizowane na poziomie lokalnym przez dyrektorów archiwów państwowych, którzy mają szczegółową wiedzę o specyfice poszczególnych jednostek. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, z kolei, odpowiada za szeroko pojętą politykę kulturową, a jego rola w kontekście archiwistyki jest ograniczona do kwestii strategicznych i legislacyjnych, nie zaś operacyjnych. Każda jednostka archiwalna ma swoje specyficzne wymagania i kontekst, co sprawia, że decyzje o brakowaniu dokumentów powinny być podejmowane w odniesieniu do lokalnych regulacji i standardów. Właściwe podejście do zarządzania dokumentacją i archiwizacją wymaga zrozumienia hierarchii odpowiedzialności oraz przepisów dotyczących ochrony danych, co oznacza, że decyzje te nie mogą być podejmowane na szczeblu centralnym. Ważne jest, aby zrozumieć, że brakowanie dokumentów wymaga dokładnej analizy oraz przestrzegania procedur, co jest kluczowe dla zachowania integralności systemu archiwalnego.