Dziennik korespondencyjny nie jest pomocą ewidencyjną w archiwum zakładowym, ponieważ jego głównym celem jest rejestrowanie przychodzącej i wychodzącej korespondencji, a nie ewidencjonowanie dokumentów archiwalnych. W kontekście archiwizacji, pomoc ewidencyjna odnosi się do narzędzi i dokumentów, które służą do zarządzania i klasyfikacji akt. Przykładami takich narzędzi są protokoły brakowania dokumentacji niearchiwalnej, które określają i dokumentują proces usuwania dokumentów, które nie są już potrzebne do celów archiwalnych. Karta udostępniania akt dokumentuje, jakie akta zostały udostępnione i komu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i przejrzystości w obiegu dokumentów. Spis zdawczo-odbiorczy akt zaś służy do potwierdzania przekazania dokumentów między różnymi jednostkami organizacyjnymi. Zgodnie z polskimi standardami archiwalnymi, skuteczne zarządzanie dokumentacją wymaga stosowania odpowiednich ewidencji, aby móc zapewnić prawidłowy dostęp do informacji oraz ich zgodne z normami przechowywanie.
Zarządzanie dokumentacją w archiwum zakładowym wymaga precyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi narzędziami ewidencyjnymi a innymi formami rejestracji. Protokół brakowania dokumentacji niearchiwalnej jest kluczowym dokumentem, który pozwala na formalne usunięcie akt, które nie mają wartości archiwalnej. To narzędzie jest niezbędne w procesie eliminacji zbędnych dokumentów, co jest zgodne z dobrą praktyką archiwalną i regulacjami prawnymi. Karta udostępniania akt pełni istotną rolę w monitorowaniu obiegu dokumentów, co jest niezbędne dla zachowania kontroli nad dostępem do wrażliwych danych. Spis zdawczo-odbiorczy akt jest także istotnym dokumentem, który potwierdza przekazanie akt między jednostkami, co ułatwia zarządzanie dokumentacją i minimalizuje ryzyko zagubienia ważnych informacji. W związku z tym, błędne podejście do rozumienia roli dziennika korespondencyjnego może prowadzić do nieprawidłowego klasyfikowania dokumentów i w konsekwencji do chaosu w zarządzaniu informacjami. Dziennik korespondencyjny służy przede wszystkim do rejestrowania korespondencji, co jest odrębną funkcją i nie odnosi się do archiwizacji czy ewidencji akt. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie formy rejestracji dokumentów mogą być traktowane jako pomoc ewidencyjna, a ich funkcje muszą być precyzyjnie określone w kontekście zarządzania dokumentami w archiwach.