Przy pierwszym przekazywaniu przez jednostkę archiwaliów do archiwum państwowego, do spisów zdawczo-odbiorczych należy dołączyć
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Właściwym elementem, który należy dołączyć do spisów zdawczo-odbiorczych przy pierwszym przekazywaniu archiwaliów do archiwum państwowego, jest notatka informacyjna zawierająca podstawowe dane o organizacji oraz o zakresie jej działania. Tego rodzaju dokument ma kluczowe znaczenie dla archiwistów, ponieważ umożliwia im zrozumienie kontekstu, w jakim powstały poszczególne zbiory. Notatka powinna zawierać informacje dotyczące struktury organizacyjnej, misji, funkcjonowania jednostki oraz stosowanego systemu kancelaryjnego, co pozwala na poprawną klasyfikację i późniejsze zarządzanie przekazywanymi materiałami. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie krótkiego opisu rodzajów dokumentów przekazywanych do archiwum, co ułatwia archiwistom identyfikowanie i katalogowanie tych materiałów. Przygotowanie takiej notatki zgodnie z standardami archiwalnymi zapewnia nie tylko zgodność z przepisami prawa, ale także efektywne zarządzanie zasobami archiwalnymi. Przykładem zastosowania może być archiwizacja dokumentacji projektowej w instytucji publicznej, gdzie notatka umożliwia zrozumienie celów i kontekstu powstania tych dokumentów.
Ewidencja całego zasobu archiwum zakładowego, księga nabytków i ubytków oraz kartoteka archiwów, chociaż są ważnymi elementami zarządzania archiwum, nie są odpowiednimi dokumentami, które powinny być dołączone do spisów zdawczo-odbiorczych przy pierwszym przekazywaniu archiwaliów do archiwum państwowego. Ewidencja całego zasobu archiwum zakładowego skupia się na rejestracji i klasyfikacji materiałów archiwalnych już zgromadzonych, a nie na dostarczeniu informacji o nowo przekazywanych zbiorach. Księga nabytków i ubytków ma na celu dokumentowanie wszelkich zmian w zasobie archiwum, ale nie dostarcza kontekstu ani szczegółowych informacji dotyczących nowo wprowadzonych zbiorów. Kartoteka archiwów jest narzędziem pomocniczym w zarządzaniu zasobami, ale nie pełni roli, którą ma notatka informacyjna. Typowym błędem w myśleniu w tym przypadku jest mylenie funkcji różnych dokumentów oraz niedocenianie znaczenia dostarczenia kontekstu, które jest kluczowe w pracy archiwisty. Archiwum państwowe musi znać szczegóły dotyczące instytucji przekazującej dokumenty, aby móc odpowiednio zarządzać i interpretować materiałami. Dlatego kluczowe jest, aby każda jednostka archiwalna była dostarczana wraz z dokumentem, który umożliwia zrozumienie jej kontekstu i wartości archiwalnej.