Kwalifikacja: EKA.02 - Organizacja i prowadzenie archiwum
Zawód: Technik archiwista
Przygotowując spis dokumentacji archiwalnej przekazywanej do archiwum państwowego, teczki w wykazie powinny być uporządkowane według
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Sporządzając spis zdawczo-odbiorczy dokumentacji archiwalnej, kluczowym aspektem jest ułożenie teczek według kolejności symboli klasyfikacyjnych z wykazu akt. Ta metoda organizacji dokumentów jest zgodna z zasadami archiwizacji oraz zapewnia łatwiejszy dostęp do informacji. Symbole klasyfikacyjne są przypisane do każdych akt, co sprawia, że ich uporządkowanie według tych symboli pozwala na zachowanie logicznej struktury i spójności w archiwum. Przykładowo, w przypadku archiwizacji dokumentów związanych z różnymi projektami, każdy projekt może mieć przypisany unikalny symbol. Dzięki temu można szybko zidentyfikować i odnaleźć odpowiednie dokumenty, co jest szczególnie istotne w dużych jednostkach organizacyjnych. Wykorzystanie klasyfikacji ułatwia także tworzenie raportów i analiz, co stanowi wartość dodaną dla efektywności zarządzania dokumentacją. Ponadto, stosowanie tej zasady jest zgodne z polskimi normami dotyczącymi archiwizacji, co potwierdza jej zasadność i praktyczne zastosowanie w codziennej pracy archiwisty.
Użycie niewłaściwych kryteriów do organizacji dokumentacji archiwalnej może prowadzić do poważnych problemów w dostępności i zarządzaniu danymi. Na przykład, układanie teczek według dat wpływu dokumentów do archiwum może wydawać się intuicyjne, jednak w praktyce powoduje, że dokumenty nie są uporządkowane tematycznie. To sprawia, że w momencie poszukiwania konkretnych informacji, archiwista może zmarnować wiele czasu na przeszukiwanie dokumentów według dat, co jest nieefektywne. Podobnie, stosowanie numerów spisów zdawczo-odbiorczych do organizacji teczek ogranicza możliwość szybkiego odnalezienia dokumentów według ich treści lub kategorii, co powinno być kluczowym celem archiwizacji. Z kolei oparcie się na liczbie dziennika obowiązującego w jednostce również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ tego typu numery mogą być często zmieniane i nie są stałym wskaźnikiem dla użytkowników. Każde z tych podejść ukazuje błędne myślenie, które koncentruje się na formalnych aspektach zamiast na funkcjonalności i użyteczności. W archiwizacji kluczowe jest, aby dokumenty były łatwo dostępne i logicznie uporządkowane, co gwarantuje zastosowanie symboli klasyfikacyjnych, stanowiących fundament dobrych praktyk w archiwistyce.