Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Zawód: Technik archiwista
Jednostką ewidencyjną dla materiałów audiowizualnych jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Jednostką inwentarzową dla dokumentacji audiowizualnej jest jedno nagranie bez względu na liczbę nośników, co oznacza, że klasyfikacja i ewidencjonowanie materiałów audiowizualnych opiera się na treści nagrania, a nie na fizycznym nośniku. W praktyce oznacza to, że niezależnie od tego, czy nagranie znajduje się na jednym nośniku, czy jest rozdzielone na kilka różnych nośników, traktujemy je jako jedną jednostkę inwentarzową. Takie podejście jest zgodne z normami archiwalnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami informacyjnymi, które kładą nacisk na treść jako kluczowy element dokumentacji. W przypadku dokumentacji multimedialnej, istotne jest, aby w ewidencji skupić się na archiwizacji treści, co ułatwia przyszłe wyszukiwanie i zarządzanie tymi zasobami. Przykładowo, jeśli mamy film podzielony na kilka odcinków, które są przechowywane na różnych nośnikach, ewidencja powinna odnosić się do całego filmu jako jednego dzieła, co pozwala na lepsze zrozumienie jego kontekstu oraz łatwiejsze zarządzanie materiałem.
W analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć, że wiele z nich opiera się na mylnym założeniu, iż fizyczne aspekty nośnika mają pierwszeństwo przed treścią nagrania. W przypadku pierwszej opcji, jedno opakowanie z nośnikami jest zbyt ogólne, ponieważ nie uwzględnia, że istotą inwentarzowania jest nie tylko liczba nośników, ale przede wszystkim ich zawartość. Druga odpowiedź, dotycząca jednego nośnika bez względu na kompletność nagrania, prowadzi do mylnego wniosku, że niekompletne nagranie może być traktowane jako pełnoprawna jednostka, co jest w sprzeczności z praktyką archiwizacyjną, która uznaje jedynie kompletne materiały. Trzecia koncepcja, dotycząca jednego nagrania bez względu na liczbę nośników, jest bliska prawdy, ale nie uwzględnia faktu, że w kontekście inwentarzowym liczy się jedynie pełna treść niezależnie od liczby nośników. Ostatnia odpowiedź, która odnosi się do jednego autora wspólnego dla grupy nagrań, pomija kluczowy element, jakim jest treść nagrań, i sugeruje, że autor jest najważniejszym czynnikiem, co nie jest zgodne z praktykami ewidencjonowania, które powinny opierać się na zawartości merytorycznej. Właściwe podejście do inwentarzowania materiałów audiowizualnych powinno opierać się na pełnej treści, co pozwala na lepszą organizację oraz dostępność zasobów w przyszłości.