Rozmieszczenie materiałów archiwalnych w zespole, w którym do budowy schematu struktury wykorzystano schemat organizacyjny aktotwórcy, to układ
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "strukturalno-rzeczowy" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systematycznego rozmieszczenia materiałów archiwalnych w oparciu o organizację, w której te materiały zostały wytworzone. W praktyce oznacza to, że archiwista analizuje strukturę organizacyjną aktotwórcy i na jej podstawie tworzy klasyfikację dokumentów. To podejście sprzyja zrozumieniu kontekstu ich powstawania oraz ułatwia dostęp do informacji. Przykładem zastosowania tego układu może być archiwizacja dokumentacji urzędowej, gdzie każdy z działów ma dedykowane zbiory, odzwierciedlające hierarchię działania instytucji. W standardach archiwalnych, takich jak ISAD(G) (International Standard Archival Description), podkreśla się znaczenie struktury organizacyjnej w kontekście opisów zasobów archiwalnych. Zastosowanie układu strukturalno-rzeczowego ułatwia także identyfikację i lokalizację dokumentów w systemie archiwalnym, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania informacją.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi odzwierciedla szereg nieporozumień dotyczących klasyfikacji materiałów archiwalnych oraz ich kontekstu organizacyjnego. Układ rzeczywisty zakłada, że materiały archiwalne są rozmieszczane w oparciu o ich fizyczną lokalizację. Taki system może prowadzić do chaosu i utrudnień w dostępie do informacji, gdyż nie uwzględnia struktury organizacyjnej oraz kontekstu wytwarzania dokumentów. Z kolei podejście funkcyjne koncentruje się na funkcjach wykonawczych organizacji, co może być użyteczne, ale nie zawsze odzwierciedla rzeczywistą hierarchię czy relacje między dokumentami. Zastosowanie schematu organizacyjnego nie oznacza automatycznego przekształcenia go w układ strukturalno-rzeczowy; może to prowadzić do nieścisłości w klasyfikacji i identyfikacji dokumentów. Ostatecznie, układ schematyczno-organizacyjny, pomimo że podkreśla organizację, nie bierze pod uwagę konkretnego kontekstu rzeczowego, co jest kluczowe w archiwistyce. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla skutecznego zarządzania informacją oraz jej archiwizacji, zgodnie z dobrymi praktykami i standardami branżowymi.