Katalog nie jest skorowidzem archiwalnym, ponieważ odnosi się do systematycznej bazy danych, która zbiera informacje o zbiorach, ale nie pełni roli klasyfikacyjnej lub wyszukiwawczej, jak inne formy skorowidzy. Katalogi mogą zawierać opisy jednostek archiwalnych, ale ich głównym celem jest ułatwienie dostępu do zasobów, a nie indeksowanie ich w sposób, który umożliwia szybkie przeszukiwanie i odnajdywanie dokumentów. W praktyce, aby skutecznie zarządzać dokumentacją archiwalną, używa się repertoriów i indeksów, które są bardziej odpowiednie do organizacji informacji. W archiwistyce dobrym przykładem zastosowania katalogów jest tworzenie baz danych dla nowoczesnych systemów zarządzania dokumentami, gdzie katalog pełni rolę narzędzia wspierającego dostęp do informacji, ale nie zastępuje funkcji wyszukiwania oferowanej przez repertoria i indeksy. Zgodnie z międzynarodowymi standardami archiwalnymi, takie jak ISAD(G) (International Standard Archival Description), katalogi są tylko jednym z elementów szerszego systemu zarządzania archiwami.
Repertorium, indeks i sumariusz to formy, które w kontekście archiwów pełnią rolę narzędzi wyszukiwawczych, organizujących i klasyfikujących informacje w sposób umożliwiający ich efektywne przetwarzanie i odnajdywanie. Repertorium jest zorganizowanym zbiorem wpisów dotyczących dokumentów archiwalnych, który umożliwia śledzenie wszystkich jednostek w danym archiwum. Indeks z kolei stosuje systematyczne podejście do klasyfikacji, pozwalając na szybkie odnajdywanie informacji według różnych kryteriów, co jest kluczowe w procesie zarządzania dokumentacją. Sumariusz, z drugiej strony, to skrócony opis zawartości dokumentów, który ułatwia ich zrozumienie i identyfikację bez konieczności przeglądania całości materiałów. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji katalogu z funkcją skorowidza. Katalogi są bardziej statyczne i służą głównie do prezentacji zasobów, podczas gdy repertoria, indeksy i sumariusze umożliwiają dynamiczne zarządzanie informacjami, co ma kluczowe znaczenie w archiwistyce i zarządzaniu dokumentami. Współczesne archiwa powinny opierać się na tych zasadach, by skutecznie zarządzać dużymi zbiorami informacji w zgodzie z międzynarodowymi standardami.