Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Zawód: Technik archiwista
Zasada uznawania związku archiwów z obszarem, na którym powstały to zasada
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'pertynencji' jest poprawna, gdyż zasada poszanowania związku zespołów archiwalnych z terytorium, na którym powstały, odnosi się do koncepcji, że archiwa nie mogą być oddzielone od kontekstu geograficznego i kulturowego, w którym zostały stworzone. Pertynecja, według definicji archiwalnej, oznacza konieczność uwzględnienia lokalizacji, z której pochodzą dokumenty, co wpływa na ich interpretację, znaczenie i wartość historyczną. Przykładem może być archiwum dokumentujące historię regionu, które ze względu na swoje pochodzenie geograficzne staje się kluczowe dla badań nad lokalnymi tradycjami czy wydarzeniami. W praktyce archiwalnej przestrzeganie zasady pertynencji prowadzi do lepszego zrozumienia zjawisk społecznych oraz ich kontekstu przestrzennego, co jest zgodne z zaleceniami międzynarodowych standardów, takich jak ISAD(G) czy ISO 15489. W związku z tym, uwzględnienie tej zasady w zarządzaniu archiwami jest niezbędne dla zapewnienia autentyczności i rzetelności przechowywanych zbiorów.
Zarówno zasada zespołowa, jak i pojęcia geograficzne oraz prowieniencji są związane z archiwalnym podejściem do organizacji i zarządzania dokumentami, jednak żadna z nich nie odzwierciedla w pełni zasady poszanowania związku zespołów archiwalnych z ich terytorium. Zasada zespołowa koncentruje się na zachowaniu naturalnego kontekstu dokumentów poprzez grupowanie ich według twórcy, co jest istotne dla zrozumienia ich powiązań, ale nie uwzględnia geograficznych uwarunkowań. Pojęcie geograficzne odnosi się do lokalizacji archiwum, co jest ważne, ale nie wyjaśnia, jak te lokalizacje wpływają na związki z archiwalnymi zespołami. Z kolei prowieniencja, obejmująca historię pochodzenia dokumentu, ma znaczenie, ale nie odnosi się bezpośrednio do kontekstu terytorialnego, w którym dokumenty zostały stworzone. Te błędne odpowiedzi mogą prowadzić do mylnego zrozumienia kompleksowego kontekstu, w jakim archiwa funkcjonują. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieuznawanie, że archiwa są silnie osadzone w lokalnych tradycjach, kulturze i historii, co jest podstawą ich wartości i znaczenia. Bez uwzględnienia zasady pertynencji, archiwa mogą być postrzegane jedynie jako zbiór dokumentów, co ogranicza ich potencjał badawczy oraz wpływa na jakość informacji, jakie mogą dostarczyć. W związku z tym, archiwaliści powinni być świadomi tego kontekstu, aby w pełni wykorzystać potencjał swoich zbiorów w badaniach i praktykach archiwalnych.