Kwalifikacja: EKA.03 - Opracowywanie materiałów archiwalnych
Zawód: Technik archiwista
Zespół archiwalny uznawany jest za zdekompletowany, gdy minimalny procent zniszczenia lub utraty dokumentów wynosi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zdekompletowany zespół archiwalny to taki, w którym zniszczenie lub utrata dokumentów osiąga co najmniej 5% stanu ogólnego. Taka definicja opiera się na standardach archiwalnych, które podkreślają, że niewielki procent strat może już wpływać na integralność i użyteczność zbioru archiwalnego. Na przykład w sytuacjach kryzysowych, takich jak pożar czy zalanie, nawet małe straty mogą prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji w zakresie zachowania kontekstu dokumentów. W praktyce oznacza to, że jeśli w zbiorze archiwalnym zniszczeniu ulega 5% dokumentów, może to wpłynąć na możliwość ich późniejszego wykorzystania i interpretacji. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami instytucji archiwalnych, które zalecają regularne monitorowanie stanu archiwów oraz wdrażanie procedur ochrony przed zniszczeniem. Na przykład, w ramach zarządzania ryzykiem, archiwa powinny przeprowadzać okresowe audyty i oceny stanu zachowania swoich zasobów, aby zminimalizować ryzyko dekompletacji.
Wiele osób może mylnie sądzić, że zespół archiwalny może zostać uznany za zdekompletowany przy znacznie wyższym procencie zniszczenia, co prowadzi do poważnych konsekwencji w zarządzaniu archiwami. W przypadku odpowiedzi wskazujących 10%, 25% czy 50% stanu ogólnego, istotą problemu jest brak zrozumienia wpływu nawet minimalnego zniszczenia na wartość archiwalną dokumentów. Wyższe progi zniszczenia mogą sugerować, że archiwum wciąż posiada znaczną ilość dokumentów, jednak w rzeczywistości nawet niewielka utrata może zniekształcić pełny obraz zbioru. Przykładowo, w archiwach naukowych, zniszczenie kluczowych dokumentów może prowadzić do utraty kontekstu badań, co czyni pozostałe informacje niekompletnymi i wprowadza w błąd. Ponadto, z perspektywy zabezpieczenia informacji, normy dotyczące zarządzania ryzykiem w archiwach precyzują, że każdy ubytek, niezależnie od jego skali, powinien być traktowany z dużą uwagą i odpowiedzialnością. Traktowanie minimalnych strat jako nieistotnych może skutkować poważnymi uchybieniami w przyszłym dostępie do informacji oraz w ich interpretacji. Dlatego, określenie progu dekompletacji na poziomie 5% odzwierciedla rzeczywistość, w której nawet małe straty stają się kluczowe dla długoterminowego zarządzania zasobami archiwalnymi.