Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Wiele osób błędnie zakłada, że liczba rejestrów w zamkach trzpieniowych musi być niska, bo przecież klucz wygląda na prosty element i w praktyce nie widać tam zbyt wielu wariacji. Często pojawia się przekonanie, że skoro typowy zamek ma 6 otworów na trzpienie, to rejestrów też będzie 6. Tymczasem to uproszczenie. Rejestrów kluczy nie należy mylić z ilością otworów czy typowych „zębów” na kluczu – każdy z tych otworów może mieć kilka różnych głębokości nacięć, a to wszystko się mnoży i daje dużo więcej możliwości niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Podobnie liczby 12 oraz 24 rejestry są zaniżone i nie mają odzwierciedlenia w żadnym standardzie branżowym – są raczej efektem nieporozumienia lub błędnego przeliczenia. W codziennej praktyce ślusarskiej spotyka się właśnie układy, gdzie tych rejestrów jest ponad sto, bo tylko wtedy system zamków daje odpowiednią unikalność i bezpieczeństwo. To ważne np. przy systemach jednego klucza (master key), gdzie nie można dopuścić do sytuacji, że jeden klucz pasuje do kilku zamków przypadkowo. Takie błędne założenia często wynikają z braku znajomości zasad działania mechaniki zamków oraz mylenia pojęć – liczba rejestrów to ilość unikalnych kombinacji, jakie dany zamek i klucz mogą obsłużyć, a nie liczba elementów mechanicznych. W nowoczesnych zamkach stosuje się nawet jeszcze bardziej rozbudowane systemy, ale 144 rejestry to taki typowy standard dla prostych, ale już całkiem bezpiecznych zamków trzpieniowych. Dlatego warto dokładnie rozumieć, skąd bierze się ta liczba, bo to jest podstawa do prawidłowej oceny poziomu zabezpieczenia każdego zamka.