Sygnał S13 na semaforze wjazdowym oznacza zezwolenie na wjazd pociągu z ograniczeniem prędkości, zazwyczaj w związku z koniecznością przejazdu przez rozjazdy nastawione na kierunek zwrotny. W praktyce, gdy na semaforze wjazdowym ustawiony jest S13 (dwa światła pomarańczowe), maszynista wie, że wjazd jest dozwolony, ale z określonym ograniczeniem prędkości do 40 km/h i musi spodziewać się sygnału manewrowego lub jeszcze innego ograniczenia na kolejnych semaforach. W prezentowanym układzie torowym i na podstawie obowiązujących instrukcji PKP (np. Ie-1), jeśli pociąg wjeżdża na tor boczny (tu: przez D4), to na semaforze D4 zobaczymy sygnał 4 – czyli jedno pomarańczowe światło, co oznacza nakaz zatrzymania się przed semaforem. To jest typowe rozwiązanie, bo wjazdy na boczne tory są zabezpieczane właśnie w ten sposób, aby zapewnić bezpieczeństwo i uniknąć nieuprawnionego wjazdu na zajęty/nieprzygotowany tor. Z mojego doświadczenia, wielu młodych maszyniści w pierwszych tygodniach pracy mają z tym problem, bo spodziewają się, że S13 zawsze daje wjazd aż do końca stacji, a tutaj wchodzą w grę lokalne układy sterowania ruchem. Warto pamiętać, że rozróżnianie sygnałów i zrozumienie logiki sterowania ruchem to podstawa bezpiecznej pracy na kolei – to nie tylko teoria, ale codzienna praktyka wymaga sporej uwagi i znajomości procedur. Standardy branżowe jasno określają, że sygnał 4 na semaforze osłonowym jest konsekwencją wcześniejszego sygnału S13 na semaforze wjazdowym, gdy przejazd odbywa się przez rozjazd nastawiony na tor boczny.
Wielu uczących się zwraca uwagę głównie na sygnały na semaforach wjazdowych, nie dostrzegając, jak ważna jest sekwencja sygnałów na całej trasie pociągu przez stację. Odpowiedzi sugerujące sygnał 1, 2 lub 3 mogą wynikać z mylnego przekonania, że jeśli na wjazdowym jest sygnał zezwalający na przejazd, to na kolejnych semaforach również pojawi się sygnał jazdy bez zatrzymania, najczęściej „zielone” lub „zielone z pomarańczowym”. Tymczasem układ stacyjny oraz zasady prowadzenia ruchu na polskich kolejach (oparte na instrukcji Ie-1) wymagają, by na semaforach osłonowych, takich jak D4, wyświetlany był sygnał ostrzegający przed dalszą jazdą lub wręcz nakazujący zatrzymanie przed semaforem, jeśli wjazd na boczny tor odbywa się przez rozjazdy nastawione na zwrotny i pod warunkiem, że tor docelowy nie jest głównym przelotowym. Typowym błędem jest też nieuwzględnienie faktu, że S13 to nie jest klasyczny „wolna droga”, tylko sygnał ograniczający prędkość do 40 km/h właśnie ze względu na manewry lub przejazd przez rozjazdy. Złe rozpoznanie sytuacji skutkuje niebezpiecznym uproszczeniem logiki sygnałów – a to prowadzi do nieprawidłowej interpretacji i w praktyce mogłoby spowodować poważne konsekwencje ruchowe. Sygnały 1, 2 i 3 występują na semaforach w innych kontekstach – najczęściej dotyczy to jazdy na tory główne, bez ograniczeń ruchowych lub z inną prędkością. Moim zdaniem, kluczowe jest tu nauczenie się, że sygnały muszą być zawsze analizowane w kontekście całego układu torowego oraz obowiązujących przepisów, a nie tylko pojedynczego semafora.