Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Wykorzystanie jednocyfrowej, trzycyfrowej czy czterocyfrowej numeracji kabli odcinkowych prowadzących z nastawni do urządzeń przytorowych to dość częsty błąd, zwłaszcza wśród osób, które nie miały jeszcze okazji zetknąć się z praktycznymi aspektami eksploatacji infrastruktury kolejowej. Jednocyfrowa numeracja wydaje się kusząca przez swoją prostotę, ale szybko okazuje się niewystarczająca – szczególnie w większych nastawniach, gdzie liczba kabli znacząco przekracza 9 sztuk. Wtedy mamy powielanie numerów, chaos w dokumentacji i możliwość pomyłek przy pracach serwisowych. Trzycyfrowe i czterocyfrowe oznaczenia z kolei wprowadzają niepotrzebny nadmiar informacji. W codziennych działaniach techników czy monterów taka rozbudowana numeracja wydłuża czas identyfikacji kabli, utrudnia szybkie odnalezienie danej linii w dokumentacji, a w praktyce tylko niepotrzebnie rozciąga proste procesy na dłużej. W mojej opinii, wynika to często z myślenia, że 'im więcej cyfr, tym większy porządek', ale to nie do końca tak działa – standardy branżowe i dobre praktyki wskazują na optymalizację pod kątem efektywności i wygody użytkowania. Zdarzało mi się widzieć instalacje, gdzie przesadnie szczegółowa numeracja wprowadzała większy bałagan niż porządek, bo nikt nie pamiętał, jakie konkretnie znaczenie mają poszczególne cyfry. To dobry przykład, że czasami prostsze rozwiązania są lepsze – a dwucyfrowa numeracja świetnie się tu sprawdza, łącząc czytelność z wystarczającą ilością możliwych kombinacji. Błędy w systemie oznaczeń prowadzą potem do nieporozumień przy przeglądach czy remontach, a w najgorszym przypadku do poważniejszych incydentów związanych z bezpieczeństwem ruchu kolejowego. Dlatego wybór właściwego, sprawdzonego systemu to nie tylko kwestia wygody, ale i bezpieczeństwa całego układu torowego.