Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Często spotyka się przekonanie, że sygnał zabraniający na semaforze można wyłączyć nawet zanim pojawi się sygnał zezwalający, albo równolegle z innymi zmianami świateł, ale w praktyce jest to duży błąd z punktu widzenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Sygnały świetlne mają jedno zadanie – w jasny i jednoznaczny sposób informować maszynistę o stanie toru przed nim. Jeśli wygaszenie sygnału zabraniającego nastąpi przed pojawieniem się sygnału zezwalającego, pojawia się niebezpieczna luka – na semaforze przez moment nie ma żadnego komunikatu, co można zinterpretować różnie, zwłaszcza w warunkach stresowych. Z kolei jeśli sygnał zabraniający znika równocześnie z wyłączeniem sygnału zezwalającego albo z pojawieniem się innego sygnału zabraniającego, może dojść do sytuacji, w której maszyniści będą mieli wątpliwości, jak interpretować brak sygnału lub jego szybkie zmiany. Praktyka kolejowa i normy, m.in. Instrukcja Ie-1 PKP PLK, wyraźnie wskazują, że sygnał zabraniający ma być obecny tak długo, jak długo nie pojawi się sygnał zezwalający, właśnie aby uniknąć niejednoznacznych sytuacji na szlaku. W mojej opinii, takie nieprecyzyjne podejście prowadzi do typowego błędu myślowego – zakładania, że brak sygnału to neutralna sytuacja. Niestety, w kolejnictwie „brak sygnału” to zawsze powód do najwyższej ostrożności, a w wielu przypadkach oznacza zatrzymanie pociągu. Dlatego poprawna sekwencja wygaszenia jest kluczowa także w codziennej pracy dyżurnych ruchu i maszynistów – dzięki temu każdy wie, kiedy można bezpiecznie ruszyć. To drobiazg, ale na kolei nie ma miejsca na domysły.