Symbol Wk4, wskazany na planie schematycznym stacji, oznacza wykolejnicę podwójną nałożoną na tory rozgałęziające się na rozjeździe. Takie rozwiązanie stosuje się właśnie na rozjazdach, gdzie konieczne jest zabezpieczenie obu torów odgałęziających się, żeby w razie niekontrolowanego ruchu pojazdu kolejowego nie dopuścić do wjechania na szlak główny albo inne niebezpieczne miejsce. Z mojego doświadczenia wynika, że podwójne wykolejnice są dość charakterystycznie oznaczane na planach – zwykle symbolem typu Wk z dodatkowym numerem i odpowiednią grafiką pokazującą dwa ramiona. W praktyce inżynierskiej montaż takich zabezpieczeń robi się zgodnie z instrukcjami PKP i standardami obowiązującymi w branży, bo tu bezpieczeństwo jest absolutnie kluczowe. Przykładowo, w sytuacji dużej stacji rozrządowej, gdzie wiele torów się rozgałęzia, podwójne wykolejnice są niemal standardem – właśnie po to, żeby żaden skład nie trafił przypadkiem w miejsce, gdzie nie powinien się znaleźć. Branżowe normy, jak np. instrukcja Id-1 PKP PLK, jasno określają, gdzie i jakie wykolejnice się stosuje, a taki symbol oznacza wyłącznie wykolejnicę obejmującą oba tory odchodzące od rozjazdu.
Wybierając inną odpowiedź niż podwójna wykolejnica nałożona na tory rozgałęziające się na rozjeździe, łatwo popaść w typowe pułapki myślowe, które często pojawiają się przy interpretacji planów stacyjnych. Przede wszystkim, symbol Wk4 użyty na schemacie nie odnosi się do wykolejnicy pojedynczej, niezależnie od tego, czy byłaby zdjęta z toru, czy nałożona – takie interpretacje nie znajdują potwierdzenia w obowiązujących instrukcjach PKP i standardach graficznych. W rzeczywistości, wykolejnica pojedyncza służy zabezpieczeniu tylko jednego toru, najczęściej końcówki ślepego toru bocznego lub bocznicy, co na schemacie jest przedstawiane zupełnie innym symbolem. Spotkanie się z pojęciem „pojedyncza zdjęta z toru” może wynikać z nieścisłego rozumienia sytuacji awaryjnych lub czasowej likwidacji zabezpieczenia, ale na planach projektowych nie spotyka się takiego oznaczenia – jeśli wykolejnica jest fizycznie zdjęta, jej symbol jest po prostu usuwany z dokumentacji. Opcja z dwoma sygnałami zamknięcia toru natomiast wskazuje na mieszanie pojęć – sygnały zamknięcia to zupełnie inne urządzenia, najczęściej nawiązujące do semaforów, a nie wykolejnic, dlatego takie uzasadnienie jest błędne. Z mojego doświadczenia wynika, że często uczniowie sugerują się słowem „podwójna” traktując je jako zbędny dodatek, podczas gdy w praktyce to właśnie ta cecha decyduje o skuteczności zabezpieczenia na rozgałęzieniu, gdzie dwa tory wymagają symultanicznej ochrony. Brak rozróżnienia pomiędzy typami wykolejnic może prowadzić do poważnych konsekwencji w eksploatacji stacji, dlatego tak ważne jest dokładne czytanie schematów i znajomość branżowych standardów.