Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Zawód: Technik automatyk sterowania ruchem kolejowym

Kategorie: Eksploatacja i konserwacja Przepisy i instrukcje

Na podstawie zamieszczonego fragmentu Instrukcji Ie-12 określ wysokość, na jaką powinien elektromagnes ELM 1003 wystawać ponad górną płaszczyznę główki szyny o profilu S49.

§ 69.
Konserwacja elektromagnesów SHP
1.
Wymiary prawidłowego usytuowania elektromagnesów SHP wybranego typu:

wysokość elektromagnesu względem główki szyny - górna płaszczyzna elektromagnesu powinna wystawać nad główkę szyny:
35(±5) mm - dla elektromagnesów ELM 1001 i 1002,
35(±5) mm – dla elektromagnesów ELM 1003,
35(±5) mm – dla elektromagnesów ETK-98, ET-NLC/08, w warunkach eksploatacyjnych, w miarę zużywania się szyny dopuszcza się zwiększone tolerancje wymiarów które mogą wahać się w granicach 35 (+10,-5) mm;
przy stwierdzeniu przekroczenia podanej tolerancji należy skorygować mierzony wymiar do wymaganej wartości;
odległość elektromagnesu od główki szyny – oś podłużna elektromagnesu torowego powinna znajdować się:
dla elektromagnesów ELM 1001 i 1002 odległość ta powinna wynosić 290(±5) mm od geometrycznej, bocznej płaszczyzny główki szyny,
dla elektromagnesów ELM 1003 odległość ta powinna wynosić 270 (+5, -5) mm przy montażu, a w czasie eksploatacji może wynosić 270 (+15, -15) mm,
dla elektromagnesów ETK-98 odległość ta powinna wynosić 270 (+10, -5) mm, w warunkach eksploatacyjnych dopuszcza się odległość 270 (+10, -15) mm;
odbojnice ferromagnetyczne powinny być tak usytuowane, aby górna część odbojnicy, wystająca ponad główkę szyny, była oddalona od czołowej ścianki elektromagnesu o 130 (±10) mm; przekroczenie tego wymiaru powoduje nieskuteczność działania odbojnic, a zbytnie zbliżenie odbojnicy do elektromagnesu powoduje zakłócenie jego pracy . Odbojnice diamagnetyczne, należy instalować w odległości zapewniającej skuteczną ochronę elektromagnesu. Odległość ta powinna wynosić od 20 do 130 mm.

§ 69. Konserwacja elektromagnesów SHP
1.	Wymiary prawidłowego usytuowania elektromagnesów SHP wybranego typu: wysokość elektromagnesu względem główki szyny - górna płaszczyzna elektromagnesu powinna wystawać nad główkę szyny: 35(±5) mm - dla elektromagnesów ELM 1001 i 1002, 35(±5) mm – dla elektromagnesów ELM 1003, 35(±5) mm – dla elektromagnesów ETK-98, ET-NLC/08, w warunkach eksploatacyjnych, w miarę zużywania się szyny dopuszcza się zwiększone tolerancje wymiarów które mogą wahać się w granicach 35 (+10,-5) mm; przy stwierdzeniu przekroczenia podanej tolerancji należy skorygować mierzony wymiar do wymaganej wartości; odległość elektromagnesu od główki szyny – oś podłużna elektromagnesu torowego powinna znajdować się: dla elektromagnesów ELM 1001 i 1002 odległość ta powinna wynosić 290(±5) mm od geometrycznej, bocznej płaszczyzny główki szyny, dla elektromagnesów ELM 1003 odległość ta powinna wynosić 270 (+5, -5) mm przy montażu, a w czasie eksploatacji może wynosić 270 (+15, -15) mm, dla elektromagnesów ETK-98 odległość ta powinna wynosić 270 (+10, -5) mm, w warunkach eksploatacyjnych dopuszcza się odległość 270 (+10, -15) mm; odbojnice ferromagnetyczne powinny być tak usytuowane, aby górna część odbojnicy, wystająca ponad główkę szyny, była oddalona od czołowej ścianki elektromagnesu o 130 (±10) mm; przekroczenie tego wymiaru powoduje nieskuteczność działania odbojnic, a zbytnie zbliżenie odbojnicy do elektromagnesu powoduje zakłócenie jego pracy . Odbojnice diamagnetyczne, należy instalować w odległości zapewniającej skuteczną ochronę elektromagnesu. Odległość ta powinna wynosić od 20 do 130 mm.

Odpowiedź H = 35 ±5 mm jest jak najbardziej zgodna z przytoczonym fragmentem Instrukcji Ie-12. Górna płaszczyzna elektromagnesu ELM 1003 powinna wystawać nad główkę szyny dokładnie w tym zakresie, czyli 35 mm z tolerancją plus/minus 5 milimetrów. W praktyce takie ustawienie jest kluczowe, bo zapewnia prawidłową współpracę z systemem SHP, co przekłada się bezpośrednio na bezpieczeństwo ruchu pociągów. Zbyt niskie lub zbyt wysokie zamontowanie może powodować błędy w odbiorze sygnału przez pojazdy, a nawet uszkodzenia infrastruktury albo samego urządzenia. Branżowe standardy, jak właśnie ta instrukcja, jednoznacznie określają ten wymiar, bo został on wypracowany na podstawie praktyki, testów i analiz eksploatacyjnych. Moim zdaniem warto mieć na uwadze, że ta tolerancja (±5 mm) nie jest przypadkowa – pozwala na drobne odchyłki wynikające z montażu czy naturalnego zużycia, ale jednocześnie nie jest na tyle duża, by mogła wpłynąć negatywnie na detekcję. W codziennej pracy konserwatora torów albo automatyków kolejowych precyzyjne mierzenie tej wysokości jest rutyną, ale też jednym z najważniejszych punktów przeglądów – nawet jak ktoś ma już wprawę, czasem warto jeszcze raz sprawdzić, czy nie ma przekroczeń. To też taki dobry przykład, jak drobny szczegół techniczny ma wpływ na cały system bezpieczeństwa na kolei.

Odpowiedzi

Informacja zwrotna