To jest właśnie przykład elektronicznego obwodu nakładanego, czyli czegoś, co w branży kolejowej nazywamy EON. Taki układ montuje się bezpośrednio na torach i jest wykorzystywany przede wszystkim do kontroli obecności taboru, wykrywania zajętości toru czy zabezpieczenia przejazdów kolejowych. Elektroniczny obwód nakładany (EON) pracuje na tej zasadzie, że wykorzystuje specjalne nadajniki oraz odbiorniki, które są podłączone do szyn toru. Dzięki temu można monitorować sygnały płynące przez tor i analizować ich zmiany. Co ciekawe, takie rozwiązania są zgodne z normami dotyczącymi bezpieczeństwa ruchu kolejowego, na przykład PN-EN 50121 czy ogólnie akceptowane procedury utrzymaniowe PKP PLK. Moim zdaniem taki obwód jest dużo skuteczniejszy niż klasyczne czujniki magnetyczne, bo pozwala na bieżąco diagnozować stan infrastruktury i wykrywać nieprawidłowości z bardzo dużą precyzją. Warto zwrócić uwagę, że EON-y są stosowane nie tylko na głównych liniach kolejowych, ale też na bocznicach przemysłowych i wszędzie tam, gdzie istotne jest niezawodne wykrywanie pojazdów szynowych. Często spotyka się je w nowoczesnych systemach SRK. Elektroniczny obwód nakładany cechuje się tym, że można go dość łatwo rekonfigurować i dostosowywać do różnych potrzeb, a serwisowanie jest względnie proste, o ile zna się dokumentację techniczną danego typu EON.
Na pierwszy rzut oka można się pomylić, bo schemat wygląda dość skomplikowanie i pojawia się tutaj sporo różnych oznaczeń, które mogą sugerować inne rozwiązania. Jednak nie jest to czujnik magnetyczny – te zazwyczaj mają dużo prostszy układ, wykorzystują magnesy stałe albo cewki do detekcji obecności metalowych obiektów, i nie wymagają tylu połączeń oraz zasilania z kilku punktów. W przypadku obwodu torowego otwartego albo zamkniętego – to są klasyczne rozwiązania stosowane w systemach SRK, ale ich schematy są bardziej liniowe i bazują głównie na połączeniu elektrycznym dwóch szyn przez przekaźniki lub transformatory. Obwód otwarty oznacza, że w danym miejscu nie płynie prąd (przerwa – np. z powodu zajętości toru przez pojazd), a zamknięty – że obwód jest domknięty i prąd płynie niezakłócony. Tutaj natomiast mamy wyraźnie pokazane urządzenia elektroniczne: nadajniki, odbiorniki, elementy regulacyjne, podłączenia do zewnętrznych bloków i skrzynek kablowych, a także szczegółowy opis montażu. Myślę, że typowym błędem jest utożsamianie każdego schematu torowego z klasycznym obwodem torowym – a branża kolejowa idzie mocno w stronę rozwiązań elektronicznych, które zapewniają wyższą niezawodność i większą funkcjonalność. Obwody nakładane są stosowane tam, gdzie klasyczne rozwiązania są niemożliwe do zastosowania, np. na rozjazdach izolowanych, przejazdach czy przy modernizacji starych linii. Warto zwrócić uwagę na te różnice, bo znajomość nowoczesnych technologii wykrywania i zabezpieczania torów jest obecnie wymagana, zarówno w pracy technicznej, jak i na egzaminach branżowych.