Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Często pojawia się przekonanie, że do pomiaru rezystancji można użyć dowolnego urządzenia pomiarowego, które występuje w typowym zestawie elektryka, jak woltomierz czy amperomierz. Jednak w rzeczywistości te przyrządy mają zupełnie inne przeznaczenie. Woltomierz mierzy napięcie, czyli różnicę potencjałów między dwoma punktami, i zupełnie nie nadaje się do bezpośredniego pomiaru rezystancji – można go co prawda użyć w układach pośrednich, ale wymaga to dodatkowych elementów i nie jest przyjętą praktyką podczas serwisowania czy badania przewodów. Podobnie z amperomierzem – jego zadaniem jest mierzenie natężenia prądu, więc bez specjalnego układu pomiarowego też nie wskaże wartości rezystancji kabla. Poza tym, wykorzystywanie tych urządzeń w taki sposób może prowadzić do pomyłek, bo trzeba znać dokładną wartość napięcia i natężenia, żeby wyliczyć rezystancję ze wzoru R=U/I, a to w warunkach rzeczywistych bywa kłopotliwe i nieprecyzyjne. Jeszcze mniej sensu ma używanie miernika pojemności — to urządzenie zupełnie nie nadaje się do badania oporności, ponieważ mierzy wyłącznie zdolność do gromadzenia ładunku (czyli pojemność kondensatora), a kable SRK nie są z założenia elementami pojemnościowymi. Wielu początkujących elektryków myli też czasem te przyrządy, co może prowadzić do błędów podczas odbioru instalacji albo diagnostyki usterek. Praktyka pokazuje, że stosowanie właściwego sprzętu, jak omomierz, jest nie tylko szybsze, ale też dużo bardziej bezpieczne i zgodne z obowiązującymi normami, na przykład PN-EN 61557. Złe podejście do pomiaru może spowodować, że przeoczymy uszkodzenia przewodu albo wystawimy nieprawidłową ocenę sprawności instalacji. Warto więc trzymać się sprawdzonych metod i korzystać z odpowiednich przyrządów pomiarowych.