Wybrałeś dobrze – te zapisy rzeczywiście powinny znaleźć się w części II książki kontroli urządzeń srk, i to jest bardzo ważny niuans w codziennej pracy na kolei. Część II książki kontroli urządzeń srk służy właśnie do rejestrowania wszelkich działań związanych z eksploatacją, kontrolami, konserwacją czy tymczasowymi zmianami w systemach srk (sterowania ruchem kolejowym). Moim zdaniem często się o tym zapomina w praktyce i niektórzy zapisują takie rzeczy w niewłaściwych miejscach, co potem przy audytach czy w razie wypadku komplikuje sprawę. W tej części książki dokumentuje się między innymi zdejmowanie i zakładanie zamków zwrotnic, pozwolenia na wykonywanie prac, potwierdzenia sprawdzania działania urządzeń po konserwacjach i wszelkie wprowadzenie lub odwołanie obostrzeń. Takie zapisy są zgodne z instrukcjami branżowymi, np. Id-1 (R-1) oraz dobrą praktyką – bez nich nie da się potem odtworzyć, co się dokładnie działo na posterunku. Osobiście uważam, że prowadzenie tej dokumentacji skrupulatnie chroni pracowników, bo w razie jakiejkolwiek sytuacji sporna zawsze można odwołać się do przejrzystych i szczegółowych zapisów. Przykładowo, jeżeli jakieś urządzenie było chwilowo wyłączone czy zmienione, wszystko musi być opisane właśnie w tej części – żeby nie było nieporozumień pomiędzy kolejnymi zmianami dyżurnych czy służbami technicznymi. Tak więc to nie jest suchy wymóg, a po prostu zdrowy rozsądek i bezpieczeństwo pracy na kolei. Warto o tym pamiętać.
W praktyce bardzo często mylone są miejsca dokonywania zapisów związanych z urządzeniami sterowania ruchem kolejowym. Chociaż książka kontroli urządzeń srk ma kilka sekcji, każda z nich ma swoją ściśle określoną funkcję i nie wolno ich mieszać. Część I tej książki to miejsce na ogólne zapisy dotyczące stanu technicznego urządzeń, awarii, poważniejszych uszkodzeń czy powtarzających się usterek – nie służy do dokumentowania operacji związanych z bieżącymi pracami, konserwacją czy tymczasowymi zmianami w eksploatacji. Takie wpisy jak zgoda na zdjęcie zamka zwrotnicy czy informacja o ponownym założeniu zamka po konserwacji nie mają charakteru awaryjnego ani nie są trwałymi zmianami, więc nie powinny się tam znaleźć. Z kolei tabele A i B, które czasem ktoś kojarzy z dokumentacją srk, to zupełnie inne narzędzia – tabela A służy głównie do ewidencji zgód na czasowe wyłączenia z eksploatacji, a tabela B bardziej do podsumowań i rejestrów zbiorczych, ale nie do zapisywania bieżących działań eksploatacyjnych, takich jak podane w pytaniu. U podstaw błędnego przyporządkowania leży często przekonanie, że wystarczy gdzieś zapisać, byleby była informacja. Tymczasem chodzi o proces, przejrzystość i możliwość odtworzenia pełnej sekwencji technicznych decyzji, także w kontekście zmian osobowych na posterunku. Część II książki kontroli urządzeń srk jest właśnie po to, by każda czasowa zmiana, każda drobna interwencja konserwacyjna czy uzgodnienie pomiędzy służbami była jasno udokumentowana i łatwa do prześledzenia przez każdego, kto później bierze odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu. Przeskakiwanie między sekcjami lub mieszanie ich przeznaczenia prowadzi do bałaganu, a w skrajnych przypadkach uniemożliwia właściwe ustalenie przebiegu zdarzeń, co na kolei może mieć poważne konsekwencje. Dlatego warto znać te różnice i stosować się do nich w codziennej rutynie.