W sytuacji przedstawionej na schemacie widać, że blok DnX1 jest podświetlony na zielono, co w standardach kolejowych systemów blokady stacyjnej jednoznacznie oznacza, że został on zablokowany. Znaczenie tego jest bardzo praktyczne – w praktyce eksploatacyjnej taki stan blokady zabezpiecza wybrany odcinek toru, nie pozwalając na wpuszczenie tam kolejnego pociągu do czasu, aż zostaną spełnione odpowiednie warunki bezpieczeństwa. Moim zdaniem, to właśnie zrozumienie idei blokowania poszczególnych bloków jest kluczowe przy obsłudze urządzeń SRK (Systemów Sterowania Ruchem Kolejowym). W codziennej pracy dyżurnych ruchu czy automatyków, taka wizualizacja pozwala na szybkie wychwycenie, który fragment infrastruktury został już zajęty lub zarezerwowany i gdzie występuje potencjalna kolizja. Według branżowych wytycznych i instrukcji PKP PLK, kolor zielony najczęściej służy do prezentowania blokady aktywnej. Gdyby zablokowany był inny blok, pojawiłby się stosowny komunikat lub zmieniłby się kolor innego elementu na schemacie. Z mojego doświadczenia – podczas szkoleń i egzaminów często pojawia się ten motyw, bo dobrze sprawdza ogólną orientację w strukturze blokady stacyjnej. Dla osób pracujących na co dzień z takimi systemami to absolutna podstawa i pierwszy krok do dalszych, bardziej zaawansowanych operacji sterowania ruchem i bezpieczeństwem. Warto jeszcze pamiętać, że błędna identyfikacja zablokowanego bloku skutkuje poważnymi konsekwencjami eksploatacyjnymi, bo może prowadzić do nieuprawnionego wyprawienia pociągu.
W omawianym przypadku bardzo łatwo pomylić się, jeśli nie zna się dokładnie zasad prezentacji stanu blokady stacyjnej na ekranach systemów sterowania ruchem. Często spotykanym błędem jest utożsamianie zielonego koloru z „dostępnością” czy tzw. stanem podstawowym, jednak w systemach kolejowych to właśnie zielone podświetlenie bloku sygnalizuje jego zablokowanie – czyli rezerwację danego odcinka pod konkretny ruch lub operację. W praktyce branżowej stan podstawowy to taki, w którym żaden z bloków nie jest zarezerwowany, a więc żaden fragment toru nie jest zajęty i sygnalizacja zwykle prezentuje się w sposób neutralny (najczęściej brak podświetlenia). Równie często spotyka się sytuacje, gdzie myli się blok DnX1 z blokiem DnSzB czy DnSzA, zwłaszcza gdy nazwy bloków są bardzo do siebie podobne – to chyba jeden z bardziej powszechnych błędów wśród osób początkujacych. Tymczasem każdy z tych bloków odpowiada za konkretny odcinek i funkcję w strukturze stacji lub szlaku, a prawidłowe wskazanie wymaga znajomości nie tylko symboliki, ale też podstawowych funkcji przypisanych poszczególnym blokom. Jeśli chodzi o awaryjne odwołanie nakazu – to zupełnie inne zagadnienie, które w systemach SRK objawia się innym zestawem sygnałów i komunikatów, często czerwoną sygnalizacją lub specjalnymi alarmami ostrzegawczymi. W tym pytaniu kluczowe jest zrozumienie, że interpretacja schematu blokady opiera się na znajomości zasad prezentacji informacji oraz umiejętności rozpoznania, który blok faktycznie został zablokowany. W mojej opinii takie błędy wynikają po prostu z niedostatecznego praktycznego obycia z aplikacją sterującą lub zbyt dosłownego podejścia do kolorystyki zaczerpniętej z innych branż. W świecie kolei znaczenie kolorów czy opisów jest bardzo ściśle zdefiniowane i warto się tego trzymać, bo każde odstępstwo może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na sieci.