Dokładnie, przeglądu przedstawionego urządzenia, czyli głowicy torowej licznika osi, zawsze powinno się dokonywać na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej (DTR). Każda głowica licznika osi, niezależnie od producenta, ma swoje specyficzne wymagania dotyczące zarówno montażu, eksploatacji, jak i przeglądów okresowych. DTR zawiera wszystkie niezbędne wytyczne: od parametrów technicznych, przez dopuszczalne zużycie mechaniczne i elektryczne, po procedury testowe oraz diagnostyczne. Z mojego doświadczenia wynika, że zaniedbanie korzystania z DTR często prowadzi do drobnych usterek, których można by uniknąć. Dobrą praktyką jest każdorazowe odnotowywanie przeprowadzonych czynności w dzienniku eksploatacji urządzenia. W branży kolejowej zgodność z instrukcjami DTR to podstawa zachowania bezpieczeństwa i niezawodności systemu liczenia osi, co jest kluczowe dla sprawnego działania blokady liniowej czy systemów detekcji zajętości toru. Odpowiedzialny technik zawsze sprawdza aktualność zaleceń producenta, bo te mogą się zmieniać wraz z aktualizacją technologii. Opierając się na DTR, można uniknąć typowych błędów eksploatacyjnych, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo ruchu pociągów. Takie podejście jest obecnie standardem w zarządzaniu infrastrukturą kolejową.
Wielu osobom zdarza się pomylić dokumentację techniczno-ruchową z instrukcjami dotyczącymi innych urządzeń stosowanych w technice kolejowej. Tymczasem przegląd na podstawie DTR wykonuje się wyłącznie dla tych urządzeń, które mają indywidualne, specyficzne wymagania eksploatacyjne i serwisowe opisane przez producenta. Przykładowo, elektromagnes torowy SHP to element systemu samoczynnego hamowania pociągu i jego przegląd odbywa się zgodnie z odrębnymi instrukcjami systemowymi, nie zaś DTR dedykowaną głowicy licznika osi. Z kolei balisa nieprzełączalna jest częścią systemów ERTMS/ETCS i jej obsługa zależy od dokumentacji systemowej związanej z sygnalizacją cyfrową, a nie od typowej DTR urządzenia liczącego osie. Przekaźnik torowy natomiast, jako element torowego układu wykrywania pociągów, również wymaga odrębnych instrukcji obsługi i rzadko kiedy podlega przeglądowi wg dokumentacji DTR, która dotyczy urządzeń indywidualnych złożonych z podzespołów elektronicznych i elektromechanicznych, jak głowica licznika osi. Typowym błędem jest tutaj traktowanie wszystkich elementów infrastruktury kolejowej jako jednakowo serwisowanych – w rzeczywistości wymagania serwisowe są mocno zdywersyfikowane, a podstawą do ich realizacji zawsze powinny być zalecenia producenta danego urządzenia. Z mojego punktu widzenia, takie uproszczenia często prowadzą do przeoczenia kluczowych czynności serwisowych, co może się później odbić na bezpieczeństwie pracy urządzenia i całego ruchu kolejowego.