Kwalifikacja: TKO.02 - Montaż i eksploatacja urządzeń i systemów sterowania ruchem kolejowym

Wiele osób myli się przy tego typu zagadnieniach, bo na pierwszy rzut oka wydaje się, że zwolnienie drogi przebiegu może następować albo już przy najechaniu przez pociąg na dany element, albo nawet na innym odcinku obwodu torowego – zwłaszcza jeśli ktoś zetknął się ze zwalnianiem sekcyjnym, gdzie kolejne sekcje drogi przebiegu są zwalniane sukcesywnie wraz z przejazdem pociągu. Jednak tutaj sprawa wygląda trochę inaczej. Po pierwsze, najechanie pierwszą osią pociągu na element oznaczony symbolem I wcale nie oznacza, że droga przebiegu jest już wolna. Wręcz przeciwnie – to dopiero początek przejazdu przez kontrolowany odcinek, więc absolutnie nie można zwalniać drogi, bo większa część składu jeszcze się tam znajduje. Podobnie mylące bywa sugerowanie się obwodem torowym c²d – gdyż w przypadku przebiegu spod semafora L^1/2 na tor 2, decydujący jest właśnie element I, a nie c²d, który dotyczy innego fragmentu toru lub innych semaforów. Często zdarza się, że ktoś skraca proces, licząc na automatyzm lub nawyki z innych stacji, gdzie funkcjonuje zwalnianie sekcyjne i każda sekcja drogi przebiegu zwalnia się osobno – tutaj jednak obowiązuje jeden kluczowy odcinek. Myślenie, że liczy się już samo najechanie, albo że wystarczy rozpoznać dowolny segment obwodu torowego, jest niestety błędne. Prawidłowa praktyka bazuje na bezpieczeństwie: droga przebiegu może być zwolniona dopiero wtedy, gdy mamy pewność, że CAŁY pociąg opuścił dany fragment toru, czyli po zjechaniu ostatniej osi z odpowiedniego obwodu. Takie zasady są mocno podkreślane zarówno przez instrukcje PKP, jak i w codziennej praktyce — i to właśnie one gwarantują, że nie dojdzie do niebezpiecznych zdarzeń na stacji.