Kwalifikacja: ELM.01 - Montaż, uruchamianie i obsługiwanie układów automatyki przemysłowej

Pozostałe przebiegi nie odpowiadają funkcji logicznej AND, ponieważ sposób pojawiania się sygnału wyjściowego nie wynika wyłącznie z jednoczesnego stanu wysokiego na obu wejściach. W przebiegu pierwszym widać, że sygnał %Q0.3 jest aktywny w większym zakresie niż rzeczywiste nakładanie się impulsów %I0.0 i %I0.7 – wygląda to raczej jak realizacja funkcji OR (alternatywy), w której stan wysoki występuje, gdy dowolny z sygnałów wejściowych jest aktywny. Przebieg trzeci natomiast przypomina funkcję XOR (różnicy symetrycznej), gdzie wyjście jest wysokie, gdy tylko jeden z sygnałów jest w stanie 1, a nie oba jednocześnie. Czwarty przykład można z kolei zinterpretować jako funkcję opóźnioną lub z dodatkową pamięcią – wyjście pojawia się później niż faktyczne przecięcie obu sygnałów wejściowych. W praktyce w systemach PLC takie różnice wynikają często z błędnej konfiguracji przekaźników logicznych lub złego taktowania sygnałów wejściowych. Funkcja AND jest bardzo precyzyjna – wyjście pojawia się dokładnie tam, gdzie oba wejścia są równe 1 w tym samym czasie. Dlatego każdy przypadek, w którym %Q0.3 utrzymuje się dłużej, krócej lub w innych momentach niż wspólny fragment 1 na wejściach, nie może być uznany za prawidłową realizację tej funkcji. W automatyce takie pomyłki skutkują np. uruchomieniem urządzenia mimo braku potwierdzenia bezpieczeństwa, co jest niezgodne z zasadami logiki sterowania.