Kwalifikacja: ELM.04 - Eksploatacja układów automatyki przemysłowej

Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób podczas oceny stanu technicznego napędów skupia się na samych wartościach bez dokładnego zrozumienia kryteriów oceny. Typowym błędem jest nieuwzględnianie dokładnej definicji ΔLWA oraz wytycznych, które mówią, że tylko napęd o różnicy nieprzekraczającej 2 dB może zostać sklasyfikowany jako stan dobry (A). W przedstawionej tabeli dla Sil01-M01 – 22kW oraz Sil03-M03 – 37kW różnice wynoszą odpowiednio 3 dB (94 dB – 91 dB) oraz 4 dB (98 dB – 94 dB), czyli przekraczają one próg dopuszczalny dla oceny A. Niestety, często patrząc wyłącznie na wartości końcowe, można pominąć istotę tej diagnozy – a przecież większy przyrost poziomu hałasu jest jasnym sygnałem pogarszającego się stanu technicznego napędu, co w praktyce może oznaczać początek zużycia łożysk, niewłaściwe smarowanie lub wibracje. To bardzo ważne, żeby zawsze odnosić się do obowiązujących standardów oraz regularnie powtarzać pomiary i analizować je w szerszym kontekście. W branży utrzymania ruchu takie zaniedbania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji eksploatacyjnych – niepoprawna ocena stanu technicznego to nie tylko ryzyko przestoju, ale też zwiększone koszty napraw. Warto pamiętać, że tylko szczegółowa, oparta na rzetelnych danych analiza pozwala zapewnić wysoki poziom niezawodności i bezpieczeństwa eksploatacji urządzeń.