Kwalifikacja: ELM.04 - Eksploatacja układów automatyki przemysłowej

Często spotyka się wątpliwości co do wyboru właściwego typu czujnika do pomiaru prędkości obrotowej metalowych elementów. W praktyce każda z błędnych odpowiedzi ma swoje konkretne zastosowania, jednak w tej sytuacji nie są one optymalne ani nawet poprawne z technicznego punktu widzenia. Czujnik rezystancyjny, choć szeroko stosowany do pomiarów przemieszczeń liniowych czy temperatury, nie sprawdza się przy detekcji ruchu obrotowego metalu – przede wszystkim dlatego, że nie reaguje na obecność metalu, tylko na zmianę oporu elektrycznego, co tutaj nic nam nie daje. Jeśli chodzi o czujnik stroboskopowy, ten typ urządzenia rzeczywiście znajduje zastosowanie w diagnostyce maszyn, ale funkcjonuje zupełnie inaczej – wykorzystuje migotanie źródła światła zsynchronizowanego z ruchem tarczy. Stroboskop służy do obserwacji ruchu i pomiaru prędkości wizualnie, lecz nie jest czujnikiem automatycznym, a do tego wymaga dodatkowych warunków (jak widoczność i odpowiednie oświetlenie). Z kolei ultradźwiękowy czujnik, choć świetnie wykrywa obiekty niemetalowe i stosuje się go do pomiaru odległości czy poziomu, kompletnie nie nadaje się do pomiaru prędkości obrotowej metalowych tarcz, bo jego zasada działania polega na odbiciu fali dźwiękowej, a nie detekcji zmian w polu magnetycznym. Najczęściej spotykanym błędem jest mylenie typów czujników i sugerowanie się wyłącznie ogólnym pojęciem „czujnik”, bez uwzględnienia ich specyficznych zdolności detekcyjnych i zastosowań. Branżowe standardy pomiaru prędkości wirujących, metalowych części od lat wskazują na czujniki indukcyjne – głównie ze względu na ich niezawodność, odporność na zabrudzenia i bezkontaktowy sposób pracy. Warto zawsze dobierać technologię czujnika w zależności od materiału i charakteru ruchu badanego obiektu, bo to znacząco wpływa na dokładność i efektywność całego systemu pomiarowego.